Na één jaar sociaal werk: ‘Status quo is soms ook vooruitgang’
Na minder dan één jaar op het werkveld krijgt sociaal werker Jan-Maarten Dooremont het moeilijk. Hij worstelt met de vraag of hij mensen hun leven wel echt verbetert.
Hoe extern consult verontrustende gezinssituatie ontmijnde
Soms lopen jeugdhulpverleners vast in verontrustende gezinssituaties. Pleegzorgbegeleiders vertellen hoe extern consult voor hen het verschil maakte.
Hulp aan geradicaliseerde gevangenen: ‘Ik ben er niet om hun geloof te veranderen’
Joke en Nele zijn deradicaliseringsconsulenten in de gevangenis, maar noemen zichzelf liever ‘hulpverlener’.
‘Kinder- en jeugdpsychiaters zijn opvoedingsondersteuners’
Annik Lampo was een beroepsleven lang kinder- en jeugdpsychiater bij UZ Brussel. “Te vaak zijn jongeren het kind van de rekening.”
‘Terwijl het maatschappelijk debat verhardt, gaat samenleven in een superdiverse wijk vaak als vanzelf’
Bewoners van Waterschei getuigen over de fijne contacten met hun buren in de interactieve installatie ‘100% Genks.’
‘Sloop die muren van de gevangenis’
Ine Goovaerts is trajectbegeleider van gedetineerden. Dat is geen evidente job. Binnen en vooral buiten de gevangenis botst ze op muren.
‘Het voelt niet meer als vrijwilligerswerk’
Pleegzorg organiseert mobiele en ambulante begeleiding met vrijwilligers. Sinds vier jaar is Leen vrijwilliger van Fleur, die slechtziend is.
‘We vechten al zestien jaar tegen bureaucratie’
Een kind met een ernstige beperking hebben, is om veel redenen zwaar. Een mama getuigt over de verbijsterende administratieve mallemolen waarin ze belandde.
‘Je leeft maar één keer, dat is me ondertussen heel duidelijk’
Hulpverlener Sabine Weyn is chronisch ziek en dat heeft impact op haar leven en werk. Toch blijft ze zich met vuur inzetten voor kwetsbare mensen.
Sociaal werk bij politie: ‘Duidelijkheid is cruciaal. Politie is geen hulpverlening.’
Ann Robijns werkt als maatschappelijk werker bij de Gentse politie. “Mensen tijd geven om hun verhaal te vertellen. Daar maak ik het verschil.”
Sofaslaper Mia (20): ‘Ik verlang naar een echte thuis’
Dakloosheid kent vele gezichten. Jongeren zoeken vaak zelf een oplossing. Ze logeren een tijdje bij vrienden of familie. Mia is zo’n sofaslaper.
Willy doet zijn ding
Willy woont samen met drie andere mannen in een gemeenschapshuis. Drie keer per week komt er begeleiding langs. Nerea begeleidt hem bij zijn werk.
Sociale economie: 'We nemen noodgedwongen taken over van overheid'
Sociaal-economiebedrijf De Winning richtte enkele spin-offs op, gewone bedrijven die hun maatschappelijk doel mee helpen realiseren.
Van een job in de privé naar de sociale sector: ‘We kunnen veel van elkaar leren’
Een succesvolle verkoopsdirecteur maakte een carrièreswitch en leidt nu ‘De Lovie vzw’, een grote gehandicaptenvoorziening.
Eén op zes leerlingen is jonge mantelzorger
Jonge mantelzorgers blijven nog te vaak onder de radar. Twee ervaringsdeskundigen schreven er eeen boek over: ‘Wij zijn geen speciale jongeren.'
‘Dit psychiatrisch ziekenhuis is echt bezig met herstel’
Tom Van den Abeele heeft een psychische kwetsbaarheid en vond een manier om ermee te leven. Dat positieve herstelverhaal zet hij dagelijks in als ervaringswerker.
Hier leven mensen met en zonder beperking samen als één grote familie
Bij Widar wonen en werken mensen met een verstandelijke beperking samen met medewerkers en hun gezin. Ze delen lief, leed en loon met elkaar.
‘Hier kom ik thuis’
Thuisbegeleidingsdienst Fiola startte vorig jaar met een voedselbos: dagwerking Braam. Luc was er als eerste bij.
Meeste reacties
‘We nemen afscheid. Ik bleit, zij bleit’
Wachtlijsten in de jeugdhulp: ‘Nog 425 keer slapen’
‘Bijna elke verloskundige was ooit aanwezig bij een traumatische bevalling’
‘Controle op gepensioneerden? Het sop is de kool niet waard’