‘Wij begrijpen uw keuze niet om te besparen in zorg en welzijn’

Geachte minister-president,

Wij hebben een gemeenschappelijk doel! “Een warm en zorgzaam Vlaanderen.”

Een doel om hoopvol van te worden. Het is in ieders belang dat zo veel mogelijk mensen zich aangesloten voelen bij de samenleving. Dat is niet alleen goed voor die mensen, maar ook voor de samenleving! Het maakt leven in Vlaanderen aangenamer en draagt bij tot betere gezondheid, een sterkere economie, meer veiligheid, enzovoort.

‘Er zijn veel alarmsignalen over het welzijn en de nood aan zorg in onze samenleving. Het gaat niet de goede kant op.’

Met de regelmaat van de klok tonen verschillende media en onderzoekers ons de vele alarmsignalen over het welzijn en de nood aan zorg in onze samenleving. Of het nu gaat over jongeren in kwetsbare opvoedingssituaties, mensen met een beperking die uit de boot vallen, eenzaamheid, psychische moeilijkheden, zelfmoordcijfers, de stijgende nood aan ouderenzorg en thuiszorg, een tekort aan kinderopvang, (kinder)armoede, schulden, uithuiszettingen, woningnood, familiaal geweld, kindermishandeling, (v)echtscheidingen… Het gaat niet de goede kant op.

Gelukkig hebben wij een gemeenschappelijk doel: deze alarmsignalen aanpakken en zorgen dat mensen niet uit de boot vallen. Voor dat warm en zorgzaam Vlaanderen. Een doel waar tal van organisaties, verenigingen en vrijwilligers zich dagelijks voor inzetten. Wij worden blij als we in het regeerakkoord lezen dat zij onze samenleving mee vorm geven en steun van de overheid verdienen. “Wie hulp nodig heeft, laten we nooit in de steek. Voor de ondersteuning van kwetsbaren maakt de Vlaamse Regering de nodige budgetten vrij.”

Alweer een gemeenschappelijk doel: de budgetten die vrijgemaakt worden zo efficiënt mogelijk inzetten. Voor dat warm en zorgzaam Vlaanderen. Niemand kan daar tegen zijn.

Vechten tegen de bierkaai

We lijken wel anders te kijken naar hoe je dat doel kan bereiken. Snoeien om te bloeien klinkt mooi, maar in de praktijk is het voor al die organisaties, verenigingen en vrijwilligers nu al vaak vechten tegen de bierkaai. Schaarste is de context waarin sociaal werkers, zorg- en hulpverleners – uit gelijk welke organisatie – dagelijks moeten werken. De wijdverspreide wachtlijsten zijn daar een illustratie van, waardoor mensen van het kastje naar de muur gestuurd worden. Besparingen zullen die realiteit niet beter maken.

‘Zonder bovenbouw is er geen vorming, coaching of teamwerking.’

Snoeien in structuren en bovenbouw klinkt alsof het niet voelbaar is voor de man die een eind aan zijn leven wil maken, de jonge gast die niet meer bij zijn ouders kan wonen, het koppel dat uit huis gezet wordt, de dame met een beperking en de oude man die niet kunnen leven zonder zorg of het gezin waar de kinderen regelmatig familiaal geweld ervaren.

Helaas kunnen we u hier geen gelijk geven. Structuren en bovenbouw zijn er net om sociaal werkers, zorg- en hulpverleners te ondersteunen en ontlasten, zodat zij op een kwalitatieve manier hulp kunnen bieden. Zonder bovenbouw is er ook geen vorming, coaching, teamwerking, digitalisering, administratieve omkadering. Zonder bovenbouw kunnen we niet voldoen aan de verplichtingen die de overheid oplegt over veiligheid, preventie, privacy, sociale zekerheid, fiscaliteit en publieke aanbestedingen.

Besparen heeft gevolgen

De gevolgen zijn sowieso voelbaar voor kwetsbare mensen. Of het nu gaat om één euro of 300 miljoen: besparen waar de noden nu al torens hoger zijn dan de middelen, heeft impact. Het geeft ook een verkeerd signaal aan diegenen die nood hebben aan dat warm en zorgzaam Vlaanderen, en voor diegenen die zich daar dagelijks voor inzetten. Voor de samenleving belooft het op de lange termijn weinig goeds.

‘Ons gemeenschappelijk doel? Een warm en zorgzaam Vlaanderen.’

We zijn daarom ontzettend bezorgd. We begrijpen uw keuzes niet. Maar gelukkig hebben we een gemeenschappelijk doel. Een warm en zorgzaam Vlaanderen. Waar voor iedereen een plaats is en waar niemand er alleen voor staat. Een goed beleid op het vlak van welzijn en zorg is de hoeksteen daarvan. Dit vereist investeringen in plaats van besparingen.

Wij vragen daarom met aandrang om de impact van uw besparingen in de verschillende sectoren onder ogen te zien en het gevoerde beleid opnieuw te bekijken.