Gelekte informatie
Nadat we de vorige dagen in de krant konden lezen dat het voorstel van de firma G4S-care en hotelgroep Corsendonck door een jury gunstiger beoordeeld werd dan ons eigen voorstel, lazen we donderdag in de krant De Morgen de juiste argumentatie van die jury. Gelekte informatie. Formeel weten wij als andere indiener nog van niets.
“Wij zijn geen slechte verliezer.”
Wij vinden het kinderachtig om de ‘slechte verliezer’ uit te hangen. Als anderen betere ondersteuning kunnen bieden dan wij, dan is dat maar zo. Het is in het belang van onze cliënten dat ze de beste ondersteuning krijgen.
Maar in dit dossier rammelt zo veel dat we het aan onze beroepstrots verplicht zijn te reageren. Ook al weten we dat ons dat in andere dossiers (arbeidszorg, medisch zorgteam) waarschijnlijk geen punten oplevert.
Onafhankelijke jury
In de opzet van de tendering werd een onafhankelijke jury voorgesteld. Alleen blijkt nu dat vier van de vijf juryleden ambtenaren zijn van het OCMW. In de huidige bedrijfscultuur van de stad Antwerpen stellen we ons ernstige vragen bij deze ‘onafhankelijke’ beoordeling.
We lezen in de krant ook dat ons voorstel te weinig innovatief is. Tja. Ons probleem is: Wij hebben cliënten (diegenen waarvoor wij instaan) en klanten (diegenen die ons betalen).
Onze benadering van cliënten is gebaseerd op de jarenlange expertise van onze medewerkers en methodisch, internationaal onderzoek. Dat heeft steeds voor een grote innovatieve kracht gezorgd. Dat geldt niet alleen voor inloopcentrum De Vaart maar voor alle medewerkers in onze thuislozenzorg.
Die zorg voor dak- en thuislozen is enorm geëvolueerd: van instellingsopvang naar woongerichte oplossingen. Wonen mét ondersteuning en precies daar spelen inloopcentra een cruciale rol.
Afspeelpunten
Je kan inloopcentra ook voor wat anders gebruiken, als ‘afspeelpunten voor overlastverstrekkers’ bijvoorbeeld. In dat geval moeten die afspeelpunten liefst zo vaak mogelijk open zijn. Als onze klanten meer die richting uit willen en dat ‘innovatie’ noemen, dan verliezen wij punten. Wij kunnen niet anders.
Wij verliezen ook punten op het te weinig inzetten op en gebruiken van competenties van bezoekers. Vreemd. Het gaat hier niet over koken want op die verwachting scoort G4S dan weer punten.
Het geheim
Wat ook stoort is de opmerking dat wij te weinig aandacht hebben voor agressie- en veiligheidsbeleid. Wat overigens geen vraag was in de subsidie-oproep.
“Ons geheim? Medewerkers met een boon voor de gasten.”
Als dat wel was geweest, zou ik veel getuigenissen hebben kunnen geven. Ook van politiemensen. Zij staan versteld van hoe het team van De Vaart er in slaagt de toch niet evidente cocktail aan ‘gasten’ door warmte en professionaliteit in een zo goed als agressie-vrije omgeving welkom te heten.
Het geheim? Goed opgeleide en bijgeschoolde personeelsleden met een enorme boon voor de doelgroep en veel ervaring (en dus terecht een loon naar anciënniteit). In het rapport heet dat: een weinig efficiënte en te dure inzet van personeel.
Ik zou als OCMW-raadslid wakker liggen van dit jury-advies.
Reacties [8]
Het managerialisme slaat overal toe.
Als CAW sector hebben we zelf boter op ons hoofd.
Na een grote omwenteling bij alle CAW’s , herdefinieerden we onszelf als ‘sociale onderneming’,met bijpassend taalgebruik.
Geen wonder dat we dan moeten concurreren met andere( lees commerciële) spelers.
We schoten hiermee onszelf en vooral onze cliënten in de voet en kregen een koekje van eigen deeg.
Smakelijk !
een ontgoochelde CAW medewerker
Beste,
Zelf werk ik ook in een OCMW. Ware het niet in Antwerpen.
Maar als hulpverlener maak ik me serieuze bedenkingen bij deze beslissing. Ik begrijpt niet dat een privatisering van daklozenopvang überhaupt overwogen wordt. Dit is immers een heel specifieke doelgroep. Een doelgroep waar je veel affiniteit mee moet hebben en heel geduldig en op maat mee moet werken. Dat kan je niet zomaar in een rapportje gieten naar het beleid toe. De resultaten op dat vlak worden niet met cijfers gewogen, maar door daden.
Dit uitbesteden aan G4S, zelfs al is het de care afdeling, is vragen om problemen. De doelgroep kent de mannen van G4S niet als hulpverleners, maar als securitymannen.
Ik houd mijn hart vast.
Beste Lode,
U schrijft “als je het niet probeert weet je nooit of het beter is”. Wel, ik zeg u: het is al geprobeerd. Ga eens kijken in Nederland (waar zogoed als alle zorg gecommercialiseerd werd, waar geprivatiseerde kinderopvang failliet ging met alle gevolgen vandien) of in het Gentse FPC (deze week reportage in de Morgen) of in onze ouderenzorg. Het is heel simpel: winst maken op zorg is geen goed idee. En laat ons niet naïef wezen : G4S is geen altruistisch bedrijf.
Waar winst het wint van waarde, wordt verlies het resultaat.
Beste Lode,
Ik kan best om met kritische bedenkingen en provocaties allerlei. Maar ermee akkoord gaan als ze de ziel van onze stiel op de markt gooien voor een appel en een ei, daar ga je voor mij te ver.
Zonder enige kwaliteitsvereisten, inhoudelijke normen, alleen een blind economisch denken. Ik hoop dat we die ocmw madatarissen een geweten kunnen schoppen. Ik denk dat we vollen bak op straat moeten komen, met zijn allen. Om wat we al gerealiseerd hebben, te behouden. Omdat sociaal werk ertoe doet, omdat de mensen waar we mee werken ertoe doen, omdat wij sociaal werkers ertoe doen ! Zie ik je daar ?
Sylvia
Beste Lode, die eeuwige therapeutische hardnekkigheid maakt net dat het centrum al 18 jaar bijzonder goede resultaten kan behalen. Dit omdat wij als hulpverleners in de Vaart onze manier van begeleiden dagelijks aanpassen aan een continue divers publiek. Stellen dat de resultaten uitblijven is pertinent onjuist:ik nodig u van harte uit in ons centrum zodat we de cijfers eens kunnen bekijken.
Van de N-VA en VLD kan je uitbesteding verwachten, al zou ook bij hen de zorg om kwaliteit voorop moeten staan. Welke houding gaat de CdV aannemen?Is hier een rol weggelegd voor LBC en wat zou het CdV partijbestuur hiervan denken? Tijd , om bij wijze van spreken, de rode lijn tussen beide organisaties te gebruiken.Het moment om zich van hun echte sociale kant te laten zien. Wouter Beke zegt steeds, we volgen onze eigen lijn.Het zal me benieuwen of er “eenKris Peeters” in de OCMW raad van Antwerpen zit.
Vermarkting van sociaal beleid is een gevoelig onderwerp, en die gevoeligheid komt duidelijk naar voor in jullie opinie, waar ik helemaal mee akkoord ga! Begeleiding van dak-en thuislozen is maatwerk, en kan je niet vangen in een commercieel raamwerk. Zoals jullie zelf aangeven, is intervisie, vorming en studiewerk de beste garantie om een kwaliteitsvolle begeleiding te bieden, en te blijven bieden na herval of mislukkig. Deze kwetsbare mensen hebben er recht op! Ik ga het juryrapport in detail bestuderen en op de OCMW- raad de nodige vragen stellen!
er valt veel over te zeggen, maar als je het niet probeert weet je nooit of het beter is. Beter dat dan de eeuwige therapeutische hardnekkigheid en project naast project blijven opstarten hoewel de resultaten uitblijven.
waarom zouden 4 OCMW-ambtenaren geen rationele beslissingen kunnen nemen?
De politiek laat me koud zolang er maar resultaten geboekt worden. Ik hoor vooral ideologische kritiek dusver.
Zeker lezen
Sociaal werk op het platteland: ‘Voor sommige cliënten is schaamte het grootste probleem’
Wat kan de lokale politiek aan armoede doen? ‘Regels strenger maken is niet altijd de oplossing’
Voedselonzekerheid: in het spoor van kwetsbare bewoners in Antwerpen-Noord
Functionele cookies Altijd actief
Voorkeuren
Statistische cookies
Socialemediacookies