Brief van Benjamin Dalle aan Dikke Freddy

Geachte heer De Meester,

Beste Freddy,

Ik heb uw brief in goede orde ontvangen. Aangezien ik sinds mei dit jaar bevoegd ben voor armoedebestrijding in Vlaanderen, zat ik er enigszins op te wachten, moet ik toegeven.

Ik ben blij dat u al opgemerkt hebt dat ik graag in heel Vlaanderen en Brussel op stap ga (voor de zomerkampen durf ik zelfs de taalgrens oversteken) en inderdaad ervaringsdeskundigen, vrijwilligers en hulpverleners spreek.

‘Ik zat op uw brief te wachten.’

Ik kan u geruststellen. De overgrote meerderheid onder hen zal geen boodschap hebben aan loze beloftes van deze of gene minister, ik twijfel er niet aan dat ik in die contacten meer zal leren en opsteken dan dat zij dat doen door met mij in gesprek te gaan.

Ik kan u ook geruststellen dat deze mensen mij zelf vertellen over de tegenliggers in de tunnel, waar u het in uw schrijven over heeft. Ik geef hen volmondig gelijk. Neem nu die verwarmingspremie: als een onverlaat ooit ‘De Meester’ in één woord heeft geschreven of de ‘y’ uit Freddy door een ‘ie’ vervangen heeft, dan loopt dit mis.

De gekende paperassen, nood aan een computer, het sociaal telecomtarief dat uit de tijd van de telegraaf dateert… Een bekend personage uit een niet-gecancelde aflevering zou zeggen: “miserie, miserie, miserie”. Ongetwijfeld goed bedoelde alternatieven verzanden dan weer in gebrek aan een printer of een leeg inktpatroon.

‘De burger heeft geen boodschap  aan wie bevoegd is, wel aan wie het oplost.’

Nu zou ik er mij hier gemakkelijk van kunnen afmaken. Zowel die energiepremie als dat sociaal telefoontarief is namelijk de bevoegdheid van de federale regering, meer bepaald collega’s Tinne Van der Straeten en Petra De Sutter. Maar dat zou u alleen verder op kosten jagen voor twee extra brieven, bijhorende enveloppen en postzegels. Dat ga ik dus niet doen.

U weet misschien dat staatshervormingen wel een beetje mijn ding zijn, iedereen heeft recht op een wat rare hobby. Wat belangrijk is, is dat de burger, u in dit geval, geen boodschap heeft aan wie bevoegd is, wel aan wie het oplost. En als we een complex probleem als armoede willen aanpakken, dan zullen we moeten samenwerken met alle ministers.

‘We zullen moeten samenwerken met alle ministers.’

Ik vond het dan ook niet te begrijpen dat de vergadering met al die ministers, de Interministeriële Conferentie, een laatste keer bijeen kwam in 2013. Net dat is de plaats om gezamenlijke problemen aan te pakken. Ik heb die vergadering dan ook opnieuw bijeengeroepen; ze ging gisteren een eerste keer door. Automatische rechtentoekenning zal daar zeker op de agenda komen.

Want zulke premies moeten inderdaad terechtkomen bij wie ze nodig heeft en wie er recht op heeft. Maar dat zal nooit genoeg zijn. Mensen hebben vragen, bijvoorbeeld over premies voor isolatie. Evengoed moeten mensen ergens om hulp kunnen vragen of steun kunnen krijgen. Daarom is het goed dat ook in het kader van de energiecrisis zowel de OCMW’s, de CAW’s als de Energiehuizen extra middelen krijgen om mensen met vragen te helpen.

Daarboven komt dat als we op sommige plaatsen het onnodige papierwerk kunnen weghalen, er meer tijd is om extra aandacht te geven aan andere problemen. Als we dingen kunnen digitaliseren waardoor een groot deel van de bevolking gemakkelijk kan communiceren met de overheid, dan moet dat tegelijk zorgen dat we meer aandacht kunnen hebben voor wie niet mee is op die digitale trein.

‘Er moet ook altijd een niet-digitaal alternatief zijn om aan informatie te geraken of rechten op te nemen.’

Vorige week vrijdag was ik nog op de lancering van de Welzijnszorgcampagne ‘Allemaal Digitaal?!’. Ik weet dat je vroeger ook nog uit eigen werk hebt voorgelezen op hun startmomenten. Wel, een van hun eisen was dat er ook altijd een niet-digitaal alternatief moet zijn om aan informatie te geraken of rechten op te nemen. Daar kan ik me helemaal achter zetten.

Lees ook

Dikke Freddy aan Benjamin Dalle, minister van Armoedebestrijding

Geachte heer De Meester, Beste Freddy, het zou ons te ver leiden per brief alle noodzakelijke voorwaarden of maatregelen te bespreken. Maar gezien ik graag alle uithoeken van het land afreis en al zeker om met ervaringsdeskundigen te praten, beland ik misschien wel met u in café De Nieuwe Nachtegaal. Maar ook omgekeerd wanneer u onze mooie hoofdstad bezoekt,  kunnen we het daar zeker over hebben in een Brusselse staminee.

Met Hoogachting,

Benjamin Dalle