© Pexels
Nogal wat vragen
Wij zijn beiden sociaal werkers, overdag, ‘s nachts en in het weekend. De ene werkt bij een vzw die ondersteund wordt door de stad, de andere bij het OCMW. In oktober stellen wij ons, net als vele anderen, kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen. Daar krijgen we kritische vragen over.
Sommigen twijfelen aan de wenselijkheid van die combinatie tussen sociaal werk en partijpolitiek engagement. We kropen in onze pen omdat we ervan overtuigd zijn dat een sociaal werker wel op zijn plaats staat op zo’n gemeenteraadslijst.
Tussen de mensen
De vraag die vaak terugkeert: “Waarom moeten sociaal werkers de politiek in? Ze horen toch thuis tussen de mensen, op het werkterrein, in de frontlinie.” Dat klopt. Toch kun je op verschillende niveaus aan sociaal werk doen.
‘We moeten ook sleutelen aan het systeem.’
Sociaal werkers versterken mensen die in kwetsbare situaties leven. We begeleiden hen individueel of in groep. Maar dat versterken van mensen beperkt zich niet tot het werken met mensen zelf. We moeten ook sleutelen aan ‘het systeem’. Want wanneer een huisvestingsmarkt, een gezondheidsbeleid of het onderwijs sommige mensen verder aan de kant duwt, dan volstaat het niet om enkel met kwetsbare individuen of groepen te werken.
Weinig keuzevrijheid
Daarom bevindt de taak van een sociaal werker zich ook op politiek niveau. Terecht is dat politiserend werken een kernopdracht van sociaal werk. Systemen zijn dynamisch, sociaal werkers hebben als taak om daarop in te werken. Dat kan via signaleren, lobbywerk, memoranda, brieven…
Doe je dat niet, dan draag je bij aan die ongelijkheid. Want zonder kritiek en bijsturing blijven kwetsende systemen verder draaien. Zo veel keuzevrijheid hebben sociaal werkers dus niet. Structureel onrecht in stand houden, verzwakt de hele samenleving. Kritisch analyseren en bijsturen, is de opdracht.
Zelf in de politiek
Beleid bijsturen kan je dus ook doen door in dat politieke systeem te stappen. Dat is een weloverwogen strategie om onze samenleving sociaal rechtvaardiger te maken en systemen beter te plooien naar de noden van kwetsbare mensen.
Onze ervaring op het werkveld versterkt de overtuiging dat er op dat politieke niveau nog veel werk aan de winkel is. Het dak waaronder je geboren wordt, bepaalt nog te vaak welke kansen je krijgt in je verdere leven. Door dat gebrek aan gelijke kansen gaat elke dag kostbaar talent verloren.
‘Ongelijkheid wordt nog te weinig politiek vertaald.’
Jammer genoeg worden zo’n concrete ervaringen van ongelijkheid nog te weinig politiek vertaald. De mensen waarmee we werken, zijn vaak niet mondig genoeg om het ervaren onrecht aan te kaarten. Daarom moeten sociaal werkers hen ondersteunen om die politieke vertaalslag te maken. De beste praktijkvoorbeelden zijn die waarin effectief empowerde individuen zelf het politieke heft in handen nemen. Maar dat blijkt niet altijd mogelijk.
Broodnodig
Het is dus niet omdat je sociaal werker bent, dat je niet in de politiek kan of mag stappen. Het tegendeel is waar. De directe voeling die je hebt met de samenleving, stelt je in staat om vlees en bloed te geven aan die politiek.In aanloop naar de lokale verkiezingen van 14 oktober 2018 laat Sociaal.Net zes sociale professionals aan het woord die in hun stad of gemeente de stap zetten naar de partijpolitiek. Lees de interviews in ons dossier.
En daarom is een sociaal werker met een politiek engagement niet enkel verantwoord, maar ook broodnodig. Ook sociaal werkers die, zoals ons, in hun professionele situatie afhankelijk zijn van publieke middelen en steun van de lokale overheid.
Reacties [4]
Ik stel mij , maatschappelijk werker in een OCMW zijnde , nu zondag ook verkiesbaar.
Ik kreeg de kans dit te doen als onafhankelijk kandidaat binnen een kartellijst.
Het is immers niet simpel om je te engageren binnen de partijpolitiek als je elke dag objectief moet handelen.
Zo wie zo zal ik bij een gunstig verkiezingsresultaat moeten kiezen tussen mijn job of een mandaat !! Dat je volledig ontslag moet nemen bij het opnemen van een mandaat , vind ik nog altijd niet eerlijk.
@Heidi Degerickx
je stelt terechte vragen ,maar … Je kan ook aan politiek doen in een burgerbeweging waardoor je los komt van partijen. Verder denk ik dat een rol opnemen in de politiek en voor een sociale job vanuit eenzelfde drijfveer kan komen. Het één is niet ondergeschikt aan het andere.
Ik stel mezelf ook de vraag waarom je als je kiest voor een partij plots minder professioneel zou zijn, iedere sociaal werker maakt bij de verkiezingen een keuze die niet neutraal is.
Ik zou niet weten waarom sociale werkers niet op een verkiezingslijst zouden mogen staan. Je politieke voorkeur hangt toch niet af van het werk dat je doet.
In tegendeel zij zullen meer aandacht hebben voor de mindere klasse en de toehankelijkheid van sommige gebouwen voor de andersvaliden.
Ik deel jullie visie dat maar het vergt toch een meer diepgaande reflectie dan degene die jullie hier weergeven. Veel kritische kanttekeningen (en dus uitdagingen) laten jullie jammer genoeg onbesproken. Bijv: Hoe kan je als sociaal werker met een politiek engagement vanuit een vzw aan bijvb. structurele armoedebestrijding doen? … wetende dat je steeds opnieuw moet onderhandelen en de dialoog aan gaan met alle politieke kleuren en partijen – ook met nieuwe coalities? Jouw ‘kleur’ kan heel erg voor de doelen van de vzw werken maar evenzeer ‘tegen’ . Het is niet omdat het tijdens de werkuren is dat de lokale schepen ‘vergeet’ dat je de avond ervoor keihard oppositiewerk deed.
Nog eentje: mensen waarmee je ‘tijdens de werkuren’ spreekt kunnen bepaalde verwachtingen hebben naargelang je politiek mandaat. Kan je de persoonlijke info van hen zomaar in het politieke debat inbrengen? Op welke voorwaarden? Wanneer is hun kennis ook de jouwe om te gebruiken?
Zeker lezen
Evi Hanssen: ‘Palliatieve zorgverleners zijn de vroedvrouwen van de dood’
‘AI biedt enorme kansen voor sociaal werk’
Monsterbrouwsel Fentanyl: ‘Ik wil het niet zien, maar kan niet stoppen met kijken’
Functionele cookies Altijd actief
Voorkeuren
Statistische cookies
Socialemediacookies