‘Alcohol maakte alles wat hem lief was kapot’

Beklijvende verhalen

“Ik zit momenteel in een zelfhulpgroep van mensen die worstelen met hun alcoholverslaving. Dat helpt me om mijn gebruik onder controle te houden. Maar ik zal hervallen. Volledig stoppen, is geen optie. Ik leerde al op jonge leeftijd zwaar drinken en tors dat verleden met me mee. De sterke band met mijn moeder en mijn partner zijn de beste rem op een diepe val. Mijn leven is een roetsjbaan.”

‘Mijn leven is een roetsjbaan.’

Aan het woord is Roald. Hij is ervaringsdeskundige binnen Bind-kracht. De quote komt uit een vorming rond armoede en alcohol. In die vorming staat het gesprek tussen ervaringsdeskundigen en hulpverleners centraal.

Marleen brengt er een beklijvend verhaal over haar jeugd in een arm gezin met een vader die verslaafd was. Met Walter komt een verhaal binnen van dakloosheid en overleven op straat. Met alcohol als alomtegenwoordige vriend en vijand.

Goed kijken

Het zijn niet alleen tragische maar ook bemoedigende levensverhalen. Wie goed kijkt, ziet niet alleen breuken en verdriet, maar ook kracht.

Verhelderende kaders en methodische handvatten houden de aandacht op die positieve focus. Empowerment toont hoe mensen stapsgewijs meer bewuste keuzes maken rond welzijn, relaties en dus ook alcohol.

Levensverhalen delen, kan heel krachtig zijn. Vertellen over een leven van armoede en alcohol biedt niet alleen troost maar ook herstel. Dat tonen de getuigenissen van Marcel en Roald.

Marcel

Marcel vertelt hoe hij ongewapend het volwassen leven instapte zonder de nodige vaardigheden of ondersteunend netwerk.

Dankzij een portie lef en werkkracht kon hij aan de slag als ongeschoolde arbeider. Maar even vlug vond hij de weg naar de cafés dichtbij het station en de fabriek. Hij spoelde er zijn traumatische jeugd door.

Alcohol was voor Marcel hemel en hel. Na de kilte en vernedering van zijn jeugd, gaven de roes, de drinkebroers, de ongeremdheid en avonturen het leven kleur.

Gezinsbreuk

Zijn huwelijk was op weinig gestoeld en leidde vlug tot frustraties, spanningen en geweld.

‘Hij spoelde er zijn traumatische jeugd door.’

De gezinsbreuk toonde de kracht en kwetsbaarheid van Marcel. Hij klopte aan bij de hulpverlening, verhuisde naar een andere stad en startte met een nieuwe job. Toch bleef hij worstelen met alcohol. Hij probeerde het gebruik zoveel mogelijk te verdoezelen.

Na een gewelddadige crisis neemt Marcel het heft zelf in handen. Hij laat zich opnemen voor een intensieve ontwenningskuur.

Hoge berg

Na het ontslag staat Marcel aan de voet van een hoge berg. Hij heeft enkel een zak met wat spullen en een aftands appartement. Hij vuurt duizend en één vragen af op zijn OCMW-maatschappelijk werker. Die breng niet alleen zijn dossier in orde, maar wordt vooral een partner die samen met Marcel aan de slag gaat.

Marcel kan in zijn verhaal scherp aangeven wat hem zo kwetsbaar maakt voor alcohol: diepe eenzaamheid, onverwerkte trauma’s, speelbal van gevoelens van onmacht en wrok. De kracht van Marcel nu is dat hij zich openstelt voor hulp. Hij laat steunfiguren toe in zijn leven en bespreekt met hen alles.

Marcel wordt geholpen bij de inrichting van zijn woning, het herstellen van zijn gehavend gebit en het zoeken naar werk. Maar vooral de lange babbels over de zware last die hij meesleurt en zijn angst om te hervallen, geven hem nieuwe energie.

Geen druppel

Marcel ontdekt groei en zelfregie, naast zeldzame momenten van terugval. Stap voor stap leert hij zichzelf meer te vertrouwen.

In deze weg naar herstel, koos hij om alcohol uit zijn leven te bannen.

‘Levensverhalen over armoede en alcohol bieden niet alleen troost maar ook kracht. Dat tonen de getuigenissen van Marcel en Roald.’

Deze keuze geeft hem duidelijkheid. Bij moeilijke momenten, kan hij trots naar zichzelf kijken: “Ik ben van de fles gebleven, hoe moeilijk ik het ook heb.” Deze gedachte versterkt zijn zelfbeeld: de man die ondanks alles niet meer drinkt.

Tevreden maar eenzaam

Marcel ziet zichzelf als iemand die uit de armoede is geraakt. Hij is tevreden met zijn eigen stek en karig pensioen.

Toch blijven eenzaamheid, depressie en zingevingsvragen om de hoek loeren. Zijn engagement bij armoedeverenigingen geeft hem vleugels. Ze brengen Marcel dichter bij zichzelf en anderen. Zijn onverbloemde eerlijkheid en diepgang zijn een troef.

Tijd en geduld

Elk verhaal, ook dat van Marcel, is uniek. Toch vertelt het veel.

Mensen met een zware rugzak zoeken vaak troost in genotsmiddelen. Was alcohol niet in het leven van Marcel gekomen, dan was hij wellicht verstrikt geraakt in andere roes- en vluchtwegen.

Lees ook

Alcohol, tabak en illegale drugs hebben grote impact

En er is tijd en geduld nodig. Marcel zakte steeds dieper weg. Het duurde lang voor hij besliste dat het zo niet verder kon. Een kentering in het leven, laat soms lang op zich wachten.

Hulpverleners moeten op het juiste moment bereikbaar zijn. Als mensen in een uitzichtloze situatie beslissen om een andere wending te geven aan hun leven, dan moet er aandacht en steun zijn.

Verdoken talenten

Niemand die het ooit durfde hopen: vandaag is Marcel een correcte stadswachter.

Dat kon maar door verdoken talenten en onvermoede krachten te doen opborrelen. Zijn job is een diepe erkenning als waardevolle burger en actieve stedeling. Het praten over deze betekenisvolle werkervaring maakt hem sterker.

Hobbelig parcours

Het verhaal is nooit af. Bij het ouder worden kijkt Marcel terug naar een hobbelig parcours van diepe armoede naar een stabiele leefsituatie. Hij groeide door tot een innemende persoonlijkheid.

‘Een gevoel van eenzaamheid drijft boven.’

Marcel kan nu ook beter terugblikken op de gevolgen van zijn alcoholverslaving. Het was ook een leven van gemiste kansen, vrienden en een levenspartner. En soms drijft het gevoel van eenzaamheid boven.

Praten over dit gemis, aanvaarding en leren genieten van het mooie dat er nu is, zijn nieuwe bouwstenen voor een bijzonder leven.

Alcohol domineert

Dit verhaal zoomt in op het spinnenweb van breuken en lasten. Voor wie hierin verstrikt raakt, is middelengebruik een reëel risico.

Voor Marcel was alcohol een makkelijk bereikbaar, goedkoop, sociaal aanvaard en gezelligheidsbevorderend middel. Heel vlug domineerde alcohol zijn leven.

Alcohol bannen, was voor Marcel een meervoudige uitdaging. Hij moest weerstaan aan het verlangen om naar alcohol te grijpen, vooral bij stress. Hij moest op veel plaatsen en momenten alternatieve oplossingen vinden.

Roald

Roald vertelt een ander verhaal. Hij drinkt nog steeds. De intensiteit hangt af van externe en interne factoren. Hij pakt het leven zoals het komt, met of zonder alcohol.

Toch legde ook hij een weg af van een impulsief en destructief pluk-de-dag leven naar een leven met meer zelfregie.

Op weekend

Roald kwam al van kindsbeen af in contact met alcohol. Om de veertien dagen verliet hij de jeugdhulpvoorziening en ging hij op weekend bij zijn vader. Samen zaten ze voortdurend op café. Al op zijn veertiende was Roald een stevige drinker.

Lees ook

Tijdens mijn opname ben ik herboren

Door begeleiding en controle in de voorziening, bleef zijn gebruik binnen de perken. Maar vanaf zijn achttiende was het hek van de dam. Hij ging bij zijn moeder wonen en daar gold absolute vrijheid. Roald begon extreem te drinken, als een vorm van zelfdestructie.

Het leidde tot verschillende opnames in de psychiatrie en verslavingszorg.

Kwetsbare vriendin

Er werd stapsgewijs gezocht naar een leefbare context met minder risico. Alleen wonen, was te hoog gegrepen. Roald vond zelf het antwoord: een kwetsbare vriendin. Ze zorgden voor elkaar en dat hield de verslaving beheersbaar.

Maar toen hun eerste kind overleed door wiegendood, groeiden de partners uit elkaar. Wat volgde was een nieuw verhaal van drinken, zwerven, oppervlakkige relaties en geweld.

Hulp nodig

Toch groeide bij Roald het besef dat hij verstrikt zat in destructieve overlevingspatronen. Hij zat vast in onverwerkte gevoelens. Alcohol maakte alles kapot. Wat hem lief was, maakte hij stuk.

‘Op dit moment is alcohol verder weg dan ooit.’

Hij wou dit openbreken door opnieuw beroep te doen op hulpverleners. Want de weg was lang. Zonder hun professionele ondersteuning zou het moeilijk worden.

Roald stapte ook mee in de vormingen van Bind-kracht. Ze versterken het zelfinzicht, maar geven ook taal aan zijn keuzes, gedrag en levensstijl. Traag maar zeker, groeit Roald in zijn sociale vaardigheden en zelfinzicht.

Evenwicht en stabiliteit

Roald maakte goede afspraken met zijn moeder. Daardoor is die relatie nu meer stabiel. Hij kan altijd terugvallen op haar veilig nest. En voor wat, hoort wat. Roald zorgt voor zijn bejaarde moeder.

Op dit moment is alcohol verder weg dan ooit. Want Roald werd zopas de fiere vader van een wolk van een baby. Die zorg domineert nu het leven van de trotse ouders. En daar is Roald heel gelukkig mee.

Toch laat Roald zich niet verblinden door dit geluk. Alcohol zal voor hem een aandachtspunt blijven. Want ook met vriendin en baby komen er moeilijke periodes aan. Maar Roald heeft zich intussen beter gewapend om daarmee om te gaan.

Goed luisteren

Marcel en Roald: allebei hebben ze een pakkend verhaal van diepe breuklijnen met ouders, armoede en alcohol. Maar het zijn ook twee hoopgevende en inspirerende getuigenissen over de kracht om er weer bovenop te komen.

Deze verhalen doorprikken vooroordelen en tonen de complexiteit van de relatie tussen armoede en alcohol. Voor hulpverleners die goed luisteren, zijn getuigenissen ook richtingaanwijzers naar beter professioneel handelen.