Konekt bewijst: toegankelijkheid is niet moeilijk

Het anders doen

Konekt vzw vierde haar tiende verjaardag en pakte uit met een feest voor al haar medewerkers, cursisten en vrijwilligers. Al die jaren versterkt Konekt de talenten van mensen met een beperking en strijden ze voor inclusie.

‘Waarom we met Konekt begonnen? Omdat we zagen dat het anders moest.’

“Waarom we met Konekt begonnen? Omdat we zagen dat het anders moest”, vertelt directeur Koen Deweer enthousiast aan de feestgangers vanop het podium. “We willen niet meer dat mensen opgroeien in een b-maatschappij. Iedereen moet kunnen meedoen.”

En ook op dit verjaardagsfeest deden ze het ‘anders’. Sociaal.Net mocht komen kijken naar hoe een organisatie als Konekt zo’n verjaardag toegankelijk viert.

Onzichtbaar en onmisbaar

Het contrast tussen de weg naar het verjaardagsfeest en de feestlocatie zelf, kon alvast niet groter zijn. Vanaf het station Gent Dampoort baan ik me een weg doorheen wegenwerken en slecht aangelegde voetpaden. Bij feestlocatie ‘Glasfabriek’ vallen al die drempels weg.

Toegegeven, ik had nogal naïef verwacht dat het feest, opvallender zou verschillen van andere evenementen. De aanpassingen vallen misschien niet zo op, maar na een rondleiding door Konekt-medewerkers Wouter Krznaric en Kurt Vanhauwaert over het feestterrein, blijkt over elk detail te zijn nagedacht.

‘Een tafel met een kant zonder stoelen? Op die manier schuiven rolstoelgebruikers makkelijker aan tafel.’

Wouter stond mee in voor de organisatie van het feest en Kurt maakt zelf gebruik van een rolstoel en is toegankelijkheidsconsultant, bijvoorbeeld bij de Gentse Feesten. Samen wijzen ze me dan ook feilloos op alle aanpassingen die ik niet had gezien. Een openbaring.

Een tafel met een kant zonder stoelen? Dat is geen foutje. Op die manier kunnen rolstoelgebruikers makkelijker aan tafel schuiven. Aan de toog is dan weer een extra tafel geschoven, zodat rolstoelgebruikers daar kunnen bestellen en zichtbaar zijn voor het personeel. Aan mensen met een visuele beperking worden menu’s in braille uitgedeeld.

Duidelijke communicatie

De toegankelijkheid van dit feest, begon al voor de start. Zo konden gasten bij inschrijving aangeven of ze begeleiding nodig hadden op het feest. Daardoor konden heel wat gasten gebruik maken van een pendelbus om het Gentse wegenwerkenparcours te ontwijken. Ook de toegankelijke toiletten en de stilteruimte staan duidelijk aangegeven.

‘Een evenement hoeft niet perfect te zijn. Je zal altijd wel iets vergeten en dat is niet erg.’

“Als je vooraf niet duidelijk communiceert over wat je voorziet, kunnen mensen er geen gebruik van maken”, vertelt Wouter. “Op die manier voelen mensen ook vanaf het begin dat ze welkom zijn, dat je aan hen hebt gedacht.”

“Een evenement hoeft ook niet perfect te zijn. Je zal altijd wel iets vergeten en dat is niet erg. Maar ben er wel eerlijk over”, zegt Kurt. “Als ik ergens naar toe ga, weet ik bijvoorbeeld liever op voorhand dat er geen toegankelijk toilet zal zijn, dan dat het als een verrassing komt.” Kurt staat er heel pragmatisch in.

In de spotlights

Op naar het feest. Wie naar het podium kijkt, ziet in eerste instantie vooral de stralende presentatoren. En een gebarentolk die het enthousiasme van de sprekers perfect weet over te brengen.

Maar op het podium zijn ook ‘onzichtbare’ aanpassingen gedaan. Zo zijn de randen van het platform een beetje verhoogd, zodat presentatrice Monique, die een visuele beperking heeft, voelt waar het eindigt.

‘Op papier toegankelijk zijn, wil nog niet zeggen dat mensen een fijne ervaring hebben.’

Ook de rolstoelramp naar het podium, die me zo vanzelfsprekend leek, blijkt een verademing. “Op een vorig event in een zaal die zich als toegankelijk profileerde, bleek dat rolstoelgebruikers via de achteringang het gebouw moesten betreden. Dan voel je je niet welkom”, licht Wouter toe. Op papier toegankelijk zijn, wil dus nog niet zeggen dat mensen ook een fijne ervaring hebben.

Erkennen van talent

In het geval van Konekt, gaat die fijne ervaring ook over het erkennen van talent. Presentatrice Monique is een ambassadeur van Konekt, een Konekteerder, met ervaring in de toneelwereld. De dj’s van dienst zijn cursisten met een aanstekelijke passie voor muziek. Vanavond krijgen mensen met een beperking het podium om hun talent te tonen.

Bij Konekt kijken ze op een specifieke manier naar talent. “Het gaat om meer dan doen wat je graag doet”, zegt Wouter. “Talent is iets dat je goed kan én waar je energie van krijgt. We zetten zeer bewust in op het ontdekken en ontwikkelen van de talenten van onze cursisten. We willen dat mensen groeien en daardoor meer kansen krijgen in de maatschappij.”

Ontsnappen aan de drukte

Wouter benadrukt dat niet alle aanpassingen die ze vanavond deden altijd nodig zijn. Zolang je weet wie je publiek is, of ernaar vraagt bij inschrijving, weet je wel of je menu’s in braille moet voorzien of niet. Maar andere aanpassingen, zoals de stilteruimtes, zijn volgens Wouter en Kurt voor veel evenementen interessant.

“Er zijn veel mensen die op een druk evenement behoefte hebben aan wat rust”, zegt Wouter. De stilteruimtes zijn twee hoekjes van het feestterrein, waar mensen de rust kunnen opzoeken. Veel stelt het op het eerste gezicht niet voor, maar zodra we vertrekken, zien we een aantal mensen die er gretig gebruik van maken. Een partytent met strandstoelen en oordoppen en een videohoek met hoofdtelefoons: meer moet het niet zijn om even te ontladen.

De essentie

Doorheen ons gesprek voel ik een zekere trots over het feit dat het een ‘normaal’ feest is geworden. “Je moet ook niet overdrijven, hè”, zegt Kurt. “Het is gewoon een feest waar iedereen bij kan zijn.”

Lees ook

Inclusie: ‘We gaan met ongeloof terugkijken op deze periode’

Want volgens Kurt is dat de essentie van een toegankelijk evenement: “Dat ik naar binnen kan en erbij kan zijn. Dat is het belangrijkste.” Maar ook echt kunnen meedoen, is cruciaal. En dat gebeurt niet vaak. “Ik was eens bij een voorstelling op een locatie die erg toegankelijk was. Maar ik moest me wel helemaal achter in de zaal zetten waardoor ik het slecht kon zien.”

Die aparte podia voor mensen met een beperking die je vaak ziet op festivals en concerten, voelen dubbel, volgens Kurt. “Ja, je kan het optreden daardoor goed zien, maar de rest van het terrein is niet aangepast op rolstoelgebruikers.” Dat iedereen op de verjaardag van Konekt zelf een hapje of drankje kan halen, is dus een enorme uitzondering op die regel.

“Een toegankelijk evenement moet niet moeilijk of duur zijn”, concludeert Kurt. Wouter beaamt dat: “Je moet het niet moeilijker maken dan het is.” Hoe simpel de aanpassingen ook mogen zijn, voor mensen met een beperking maken ze een groot verschil. Ze nemen drempels weg en zorgen ervoor dat iedereen onbezorgd kan meegenieten. Als de enige bekommernis die je op een feest opvangt is: “De muziek moet nóg harder!”, dan weet je dat het goed zit.