Opinie

Ik had een dubbelleven. Open brief over gokreclame

Tom

Ik ben Tom, student rechten en ex-gokker. Ik wil getuigen over mijn verslaving die steeds meer jonge slachtoffers maakt. Dat moet stoppen.Tom is een schuilnaam. Naam en adres bekend bij de redactie.

© Thomas Hawk

© Thomas Hawk

© Thomas Hawk

WK Voetbal

Mijn verhaal begint in 2014, bij de aftrap van het Wereldkampioenschap Voetbal in Brazilië. Mijn vrienden zaten op goksite Bwin. Ik dacht: “Dit is voor mij een kans om van sportweddenschappen een succes te maken.”

Mijn verliezen waren aanvankelijk klein (vijf tot tien euro per dag), af en toe won ik ook. Ik dacht: “Ik moet nog wat leergeld betalen en daarna word ik professioneel sportwedder.” Ik had al een centje bijverdiend met pokeren, dus waarom zou dit niet lukken?

‘Mijn bankrekening smolt in ijltempo weg.’

Het WK was voorbij, de examens aan de universiteit waren afgerond. Door die zee aan vrije tijd begon ik fulltime te spelen. Ik schakelde over op roulette. Toen werd het pas echt rampzalig. De verliezen liepen op tot 100 à 200 euro per dag (met soms ook winstdagen).

Mijn verstand werd uitgeschakeld, gokdrang (de beruchte craving) maakte zich meester van mij. In augustus smolt mijn bankrekening in ijltempo weg.

1000 euro op één dag

Op één dag verloor ik bijvoorbeeld 1.000 euro. Ondraaglijke stress en paniek overvielen me, samen met de gedachte: “Ik zit in de val.” Diepe schaamte belette me mijn probleem met familie en vrienden te delen. Ik had een dubbelleven door mijn vreselijk geheim.

De goksites gaven ondertussen geen krimp. Op geen enkel moment ontving ik waarschuwingen om me te wijzen op mijn destructieve gokpatroon. Niemand hield me tegen, er was haast geen enkele limiet.

Op drie maanden tijd speelde ik duizenden euro’s kwijt aan online casino’s. Zonder financiële hulp van mijn ouders weet ik niet waar mijn verhaal geëindigd was.

Clean

Gelukkig ben ik nu, dankzij heel wat hulp van familie en buitenaf, meer dan een jaar ‘clean’. Afkicken liep niet van een leien dakje.

Toen mijn ouders mijn verslaving voor het eerst in de gaten kregen, spraken we af om mijn naam te blokkeren. Toen het me te machtig werd en de drang weer opspeelde, logde ik in met de gegevens van familieleden en vrienden. Of zoals De Morgen schreef: ‘Je aanmelden op een goksite met een valse naam is kinderspel’.

‘Ik zoek geen excuses.’

Ik neem de verantwoordelijkheid voor mijn daden en zoek geen excuses. Ik heb meermaals gelogen tegen mijn ouders en vrienden om mijn verslaving vol te houden.

Verschillende factoren liggen aan de oorsprong van mijn daden. Zoals veel jonge mannen was het snelle, gemakkelijke geld een moeilijk te weerstane verleiding.

Ik ben niet de enige

Ik ben niet de enige. Gokken is een maatschappelijk probleem. In 2006 kampte liefst één op 100 Belgen met min of meer problematisch gokgedrag. Ik maak me sterk dat dit aantal is gestegen.

Mijn psychiater vertelde me dat ze steeds meer patiënten zoals ik over de vloer krijgt. Andere psychologen en psychiaters bevestigen me dat.

Terwijl het leed in Vlaanderen vaak onder de radar blijft, is de gokindustrie booming business. Belgische gokkers verloren in 2013 samen 1,5 miljard euro aan kansspelen.

‘De gokindustrie is booming business.’

De overheid doet weinig aan de wildgroei van de industrie. De kansspelwet van 1999 wijzigde in 2010. Die regulering ervaar ik vooral als deregulering.

Dagelijks worden we om de oren geslagen met opdringerige reclame: op voetbalwedstrijden, tv en sportsites kun je er nooit naast kijken. Op Facebook vraagt altijd wel een of andere flikkerende goksite-banner om aandacht. Gepersonaliseerde reclame, weet u wel.

Reclame

Gokreclame moet drastisch worden ingeperkt op sportevenementen, tv en internet. Er moet paal en perk gesteld worden aan juridische én morele normvervaging bij overheid en voetbalclubs.

Voetbalclubs moeten zich afvragen of ze mee aan de vetpotten willen zitten van online casino’s die het leven van duizenden mensen tot een nachtmerrie maken. De overheid zou casino’s kunnen verplichten een deel van hun woekerwinst af te staan aan verslavingszorg- en preventie.

Tot slot zou ook de regulering rond het maximaal verlies per uur en per dag strenger kunnen, met automatische blokkeringen vanaf een bepaald verliesbedrag.

‘Online casino’s vormen het grootste gevaar.’

Neem het van mij aan: online casino’s vormen het grootste gevaar. Er is nauwelijks sociale controle en het is laagdrempelig: je moet enkel je pc opstarten en inloggen. Niemand weet dat je speelt en hoeveel je verliest. Dat kan zo niet langer.

Meer kapot dan je lief is

Als er daadkrachtig wordt opgetreden zullen minder mensen slachtoffer worden van verslaving, geldverlies en bijhorend psychisch leed. Want ook gokken maakt meer kapot dan je lief is.

Wegen economische overwegingen zwaarder dan de bescherming van kwetsbare individuen? Hoe meer winst voor de casino’s, hoe meer fiscale inkomsten voor de schatkist: zoveel cynisme mogen we niet aanvaarden.

Beste politici, zijn jullie écht bekommerd om ons, burgers?Meer lezen? Sociaal.Net publiceerde zopas een interessante bijdrage over gokken: De stille verslaving.

Reacties [1]

  • Dirk

    de politici is niet begaan met hun volk ” zolang de staatskas goed gevuld is klagen ze niet. ik zie geen verandering op vlak van gokken. maar ik stel me wel de vraag , waarom hebben we in godsnaam een kansspelcommissie ? de zwarte lijst bij hen is waardeloos….
    gokverslaafde zijn een vogel voor de kat !!! ik spreek uit eigen ervaring als gokverslaafde. alleen met een wil en inzicht geraakt men niet van een (gokverslaving)

We zijn benieuwd naar je mening!
Blijf hoffelijk, constructief en respectvol

 

Elke reactie wordt gemodereerd. Lees hier onze spelregels. Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.