Column

Dikke Freddy aan zee

Aan de directeur van de luchthaven van Oostende

Erik Vlaminck

Erik Vlaminck

Erik Vlaminck is roman- en theaterauteur.

© ID/ Bart Dewaele

Luchthaven Oostende © ID/ Bart Dewaele

Geachte heer,

Normaal zou ik voor deze kwestie de heer Jambon Jan aanschrijven maar ik denk dat de minister het te druk heeft om zijn briefwisseling bij te houden en daarom richt ik mij tot u.

Zoals u wellicht weet hebben in Brussel een handvol leeghoofden zichzelf en daarbij een paar honderd mensen opgeblazen.

Ik zal eerlijk bekennen, ik heb mijzelf ook al willen opblazen.

Bij voorbeeld in de inkomhal van de burelen van Electrabel nadat ze voor de zoveelste keer mijn stroom hadden afgesloten. En bij voorbeeld op de dorpel van het hoofdkwartier van het OCMW van Antwerpen toen ik geen hout meer had om pijlen te maken en ik mijn sociaal assistent niet mocht spreken omdat ik niet een week op voorhand een afspraak gemaakt had.

‘Ik heb mijzelf ook al willen opblazen.’

Maar ik zou mij daar enkel en alleen van kant gemaakt hebben om bij de figuren in de burelen van Electrabel en in de directiekamer van het OCMW voor vijf minuten de grijns van hun kop te halen en niet om mensen die er niks mee te maken hadden in de miserie te storten.

Enfin, met Electrabel heb ik geen zaken meer want ik betrek nu mijn stroom via de Oezbeek die boven mij woont en bij het OCMW van Antwerpen ben ik uitgeschreven vanwege uitgeprocedeerd. Mijn traject wordt nu door het OCMW van Oostende in goede banen geleid.

Helaas is het in de Koningin der Badsteden even moeilijk om een openbaar toilet te vinden als in Antwerpen (in Antwerpen zijn er geen, die van Oostende zijn al jaren tijdelijk gesloten of ze staan onder water). Vermits het kabinet in het gebouw waar ik mijn gemeubelde kamer betrek onbruikbaar is omdat de Chinees die beneden woont dacht dat hij er zijn restafval in kwijt kon, ben ik aangewezen op openbare toiletten.

Ik heb in Oostende lang mijn plan kunnen trekken in de sanitaire voorzieningen van uw luchthaven maar sinds die gevaarlijke zotten in Brussel hebben huis gehouden is er op uw luchthaven niet alleen geen doorkomen meer aan vanwege de bovenmenselijke drukte, maar bovendien kan ik er van de schrik niet meer naar de koer gaan. Ik zit er gewoon niet meer op mijn gemak.

‘Op uw luchthaven is geen doorkomen meer aan.’

Op alle mogelijke plaatsen moeten mensen hun schoenen uit doen, hun papieren tonen en de inhoud van hun rugzak of hun sjacoche laten zien, behalve aan de ingang van uw toilettencorridor. Een beetje terrorist gaat daar toch binnen de kortste keren gebruik van maken. Is het mogelijk om zo spoedig mogelijk dit hiaat in onze nationale beveiliging weg te werken? Tenslotte moet, om onze privacy en vrijheid te garanderen, het allerlaatste gaatje gesloten worden.

In vertrouwen dat u de openbare sanitaire veiligheid ter harte zult nemen, groet ik u met de meeste Hoogachting,

Dikke Freddy.

Reacties

We zijn benieuwd naar je mening!
Blijf hoffelijk, constructief en respectvol

 

Elke reactie wordt gemodereerd. Lees hier onze spelregels. Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.