Elcker-Ik

Elker wat?

Elker wat? De naam Elcker-Ik doet bij mijn jonge collega’s geen enkel belletje rinkelen, net zo min als ‘Vrij en Vrolijk’, de ‘WBJ’,  ‘Wereldscholen’, ‘Amada’ of ‘Vaka’. Bij mij wel, want dit is een boek over een geschiedenis waarvan ik zelf deel uitmaakte. In die jaren zeventig, toen we nog op stencils typten en rond de tafel liepen om tekstbundeltjes te sorteren.

‘Een kroniek van een tijdsgeest.’

Wat heeft de digitale lezer van Sociaal.Net met deze geschiedenis? Vooreerst een historische band, want Sociaal.Net heeft voorouders tot in die tijd. Het begon in 1972 met het tijdschrift ‘Oase’ van twee werkgroepen (gehandicapten en bijzondere jeugdzorg). Later ging Oase samen met het Welzijnsnieuwsblad van het Pluralistisch Overleg Welzijnswerk naadloos over in Alert. Op de laatste mijlpaal bent u nu aan het lezen.

Wie over deze prille voorouders van Sociaal.Net meer wil weten en ook wat straffe citaten wil lezen, duikt best even in het Alert-archief naar het themanummer naar aanleiding van het pensioen van Ludo Fret, mijn kompaan van in de beginjaren.

Nieuwe sociale beweging

Walter Lotens beschreef de geschiedenis van Elcker-Ik als een onderdeel van de nieuwe sociale bewegingen in de jaren zeventig. En dat maakt het juist interessant voor de lezer van vandaag. Veel interessanter dan de foto’s waarop ik te zien ben als een jonge, doch harige bosmens of de uitspraak van Mieke Vogels dat ze het ‘dikke zever’ vond dat ik na lang nadenken niet haar kabinetschef wou worden.

Walter Lotens dompelt je onder in het post ’68 tijdperk in Vlaanderen. Je krijgt heel wat context-informatie over de binnen- en buitenlandse samenleving van toen. Het is dus geen kroniek van een organisatie, wel van een tijd en vooral van een tijdsgeest.

Hoe talloze actiegroepen in het zog van mei ’68 ‘primeurs’ neerzetten. Arbeiderscomités, derde wereldbewegingen, dokters die ‘voor het volk gingen werken’, solidariteit met revoluties in Nicaragua, El Salvador en ook dichterbij in Portugal, opvang van Chileense vluchtelingen, de antipsychiatrie, kritiek op totale instituties (met het schandaal van Vrij en Vrolijk als katalysator), gehandicapten die gingen betogen, opvoeders die zich verenigden, kritische onderwijzers ook, de eerste buurtwerken…

En iets later de kiemen van de milieubeweging, acties tegen kernenergie, de grote anti-rakettenbetogingen en de Hand-in-Hand solidariteit met de migranten.

In al deze sporen heeft Elcker-Ik een aandeel. En of je nu Elcker-Ik nu kent of niet, doet er niet toe. Lees het boek vooral om de historische roots te ontdekken van de ‘strijd’ (ja, zo spraken we toen) van het sociaal werk van vandaag.