Slogans
Het sloganeske niveau en wit-zwart gehalte van het pamflet van VOKA steekt dat van andere actoren die een soortgelijk niveau al eens verweten krijgen, naar de kroon. Ik voel in dit schrijven weinig dat op inclusie wijst. Ik zie geen waardering voor ieders bijdrage aan onze welvaartsstaat.
“Een simplistisch zij-wij-discours.”
Wel lees ik een simplistisch zij-wij-discours: “Zij, die kosten maken” en “Wij, ondernemers, die dat allemaal bekostigen.”
In de brief staat er trouwens een passage die om extra uitleg vraagt. “Via belastingen en sociale bijdragen leverden ze (cq. de bedrijven) liefst een derde van de totale overheidsinkomsten of 72 miljard euro.” Waarvoor dank! Maar wie draagt die andere twee derde bij?
Verontwaardiging
Ik deel de verontwaardiging van Vlaams minister van welzijn Jo Vandeurzen: “Het appel om niet extra te investeren in zorg en welzijn, in de ondersteuning van mensen die het moeilijk hebben, kan ik niet ondersteunen. Het Vlaams Regeerakkoord maakt gelukkig een andere keuze. En eerlijk gezegd: ik begrijp het niet. Ik begrijp niet dat een belangrijke werkgeversorganisatie, die de laatste jaren toch wel belangstelling heeft getoond in zorg, deze zeer grote maatschappelijke uitdaging gewoon geen extra investering waard vindt.”
Mag ik de corrector even opzetten, waarbij ik bepaalde passages uit de brief van VOKA gewoon schrap, om het aldus niet op veralgemenende en soortgelijke wijze te moeten hebben over belastingontduiking, het redden van banken en excessieve salarissen en bonussen…
VOKA zegt…
Het is van belang te beseffen dat ondernemingen deel zijn van de oplossing en niet van het probleem. (…) Samen kunnen we een inclusieve samenleving maken en onze welvaartsstaat veiligstellen (…) Ondernemingen door te durven, vernieuwen en veroveren. Regeringen door te besparen, hervormen en investeren (…) We moeten het momentum nu benutten om onze angst en de inertie te overwinnen.
Ik suggereer…
Het is van belang te beseffen dat welzijnsinvesteringen en ondernemingen en andere actoren deel zijn van de oplossing en niet van het probleem (…) Samen kunnen we een inclusieve samenleving maken en onze welvaartsstaat veiligstellen (…) Ondernemingen door te durven, vernieuwen en te delen. Regeringen door te vertrouwen, faciliteren en investeren (…) We moeten het momentum nu benutten om verbondenheid en empathie te versterken.
Calimero
En ja, ik werk in de welzijnssector, al dertien jaar, na vijftien jaar met plezier gewerkt te hebben in de financiële sector en bedrijfswereld.
“Ik bewonder bedrijfsleiders die positief denken.”
Ik spreek met mijn welzijnscollega’s over de groeiende aandacht in de bedrijfswereld voor mens en samenleving. Ik bewonder bedrijfsleiders die positief denken, mee vorm geven aan het samen-leven en die niet evidente standpunten durven te verwoorden.
Vandaar dat ik het schrijven van VOKA, waarin Calimero en het grote gelijk samen de pen houden, betreur.
Reacties [1]
Ik deel de verontwaardiging voor 500%.
Zeker lezen
Evi Hanssen: ‘Palliatieve zorgverleners zijn de vroedvrouwen van de dood’
‘AI biedt enorme kansen voor sociaal werk’
Monsterbrouwsel Fentanyl: ‘Ik wil het niet zien, maar kan niet stoppen met kijken’
Functionele cookies Altijd actief
Voorkeuren
Statistische cookies
Socialemediacookies