Aan Bart De Wever, minister van uitstel

Geachte heer,

Ik wil u van harte feliciteren en ik wil u raad vragen. Officieel bent u dan wel geen minister, maar feitelijk bent u het wel want volgens het dagblad bent u de man die aan alle touwtjes trekt. U slaagt er op voortreffelijke wijze in om zo veel mogelijk dingen op de lange baan te schuiven en daar tegelijkertijd applaus voor te krijgen. De Vlaamse regering zou gevormd worden tegens 23 september, maar het is nu al duidelijk dat het er niet van komt. De nieuwe Belgische regering wordt verwacht tegen Sint-Juttemis. Retourgeld voor blikjes, kilometerheffingen, de bouw van nieuwe sociale woningen, de reparatie van de toiletten in de treinen van de NMBS, het opvullen van de putten in trottoirs: het wordt allemaal op de lange baan geschoven. Uw strafste toer vind ik dat ook het behalen van een begrotingsevenwicht in ons landje nu voorzien wordt tegen de tijd dat u al lang van een verdiend pensioen zal genieten.

‘Ik heb een serieus begrotingstekort.’

Het is bij dat laatste dat ik u om raad wil vragen. Ik zit zelf namelijk ook met een serieus begrotingstekort. Ik heb mijn schuldbemiddelaar uitgelegd dat ik mijn uiterste best wil doen om mijn tekort te verminderen om op hetzelfde moment als de Belgische regering een evenwicht te bereiken. Luid gelach was de reactie, plus de mededeling dat mijn weekgeld waarmee ik eten, drinken en alle andere dagelijkse behoeften moet betalen van 42 euro naar 38 euro wordt teruggeschroefd. De aanschaf van een nieuw paar schoenen (die ik dringend nodig heb) was onbespreekbaar. Ik moet dat onderwerp volgende maand maar eens terug ter sprake brengen.

Wetend dat u erin slaagt, om ondanks diepe geldputten, 36 straaljagers aan te schaffen en prachtige nieuwe burelen voor de Antwerpse politie te bouwen zou ik graag enig advies krijgen om het volgende gesprek met mijn schuldbemiddelaar voor te bereiden. Denkt u dat ik best bluffend en lachend binnenkom of is het beter om zwijgend en met de kop tussen de schouders op de mij toegewezen stoel te gaan zitten? Is het zinvol om een half uur op voorhand zichtbaar in de wachtzaal te zitten of kom ik beter twee minuten te laat? Doe ik alsnog mijn tot op de draad versleten schoenen aan mijn voeten of meld ik mij blootvoets? Met volle vertrouwen in uw strategisch inzicht kijk ik uit naar uw adviezen en groet ik u met de meeste Hoogachting,

Dikke Freddy