Wat ons drijft
Het is woede die ons drijft.
Woede en onbegrip.
Het is de woede omdat het mogelijk is dat in een welvarend land kinderen met honger en met zere voeten in schoolbanken rekensommen maken en K3-liedjes zingen.
Het is de woede omdat het mogelijk is dat in een welvarend land mensen van de kou en uit schrik voor eenzaam waken hun bed niet durven te verlaten.
Het is de woede omdat het mogelijk is dat in een welvarend land een moeder haar pijn niet met een dokter durft te delen omdat de medicatiekost de schuldenberg alleen maar uitzichtlozer maakt.
‘Vele kilo’s papier, weinig grammen beleid.’
Het is het onbegrip voor een politiek beleid dat niet de minste voeling, laat staan mededogen, heeft met een grote groep medemensen die zich permanent zorgen moet maken over basisvoorzieningen zoals voedsel, kledij, verwarming of gewoon het hebben van onderdak.
Het onbegrip voor holle slogans als ‘jobs, jobs, jobs’ en ‘als de economie maar groeit, dan komt alles goed’ die als axioma én als mantra gebruikt worden om al wat stinkt, vervuilt, verslaaft, uitbuit en ontmenselijkt goed te praten.
Het is de woede omdat de cijfers en de trieste werkelijkheid achter die armoedecijfers al vele jaren bekend zijn en beschreven werden in vele rapporten, jaarboeken, studies van universiteiten en barometers van de armoedeorganisaties en gespecialiseerde instellingen en er toch zo weinig ten goede is gebeurd. Vele kilo’s papier, weinig grammen beleid.
Het is de woede omdat men gedurende vele jaren meer de armen heeft bestreden dan de armoede.
Het is de woede en het onbegrip over een armoedig beleid.
Simpele feiten
Gerekend naar het aantal miljonairs (340.000) is België (Crédit Suisse, 2017) het zevende rijkste land ter wereld.
Het vermogen van de rijkste 5 procent Belgen is even groot als het vermogen van de 75 procent armste Belgen.
Een op de zes werkende Belgen heeft geen financiële buffer om een maand zonder loon door te komen.
In Vlaanderen leeft iets meer dan een op de tien inwoners in een huishouden met een inkomen onder de armoedegrens: dat zijn 680.000 mensen. Het armoederisico ligt het hoogst bij eenoudergezinnen, alleenstaanden, bij oudere koppels en bij grote gezinnen. De grootste stijging is te vinden bij de werklozen en de huurders.
‘153.000 mensen staan op de wachtlijst voor een sociale woning.’
De kinderarmoede in Vlaanderen is de laatste tien jaar verdubbeld, tot bijna 14 procent.
Het aantal mensen dat in Vlaanderen op de wachtlijst staat voor een sociale woning is opgelopen tot 153.000.
Het aantal mensen in België dat een leefloon krijgt is op tien jaar tijd met 40 procent gestegen tot circa 144.000.
Het aantal mensen dat in België naar de voedselbanken gaat, is gestegen tot meer dan 160.000.
Het zijn naakte cijfers. De menselijke ellende, de wanhoop, de schaamte, de honger en de kou zijn daarin niet te vatten.
Alle eendjes zwemmen in het water
In 2017 werd, wegens betalingsachterstand, bij ongeveer 2000 gezinnen de waterkraan dichtgedraaid. Geen water om te wassen. Geen water om te koken. Geen water om te drinken…
‘In 2017 werd bij 2000 gezinnen de waterkraan dichtgedraaid.’
Tussen 2008 en 2017 steeg de gemiddelde waterfactuur in Vlaanderen met 103 procent. Niet in het minst omdat allerhande logistiek en infrastructuur die vroeger als openbare dienst worden aangeboden nu individueel werden doorgerekend. Zo wordt water een onoverkomelijke kost in het huishoudbudget van de armste gezinnen. Niet verwonderlijk dat bijna 250.000 huishoudelijke klanten problemen hebben met hun waterfactuur en er in 2017 net geen 70.000 afbetalingsplannen werden ‘toegestaan’, dat is een verdubbeling ten opzichte van 2012. De Koning Boudewijnstichting concludeert dat bijna één op tien Vlaamse gezinnen met waterarmoede te maken heeft.
In de middeleeuwen werd op dorpspleinen voor publieke waterputten gezorgd. Omdat men toen vond dat water een mensenrecht was.
Veel mensen zwemmen in het geld
Terwijl bij arme mensen de waterkraan wordt dichtgedraaid, meldde het tijdschrift Bouwkroniek in 2017 met trots: “Steeds meer landgenoten schaffen zich een eigen zwembad aan”. Zwemmen is gezond, maar het eigen zwembad laten vollopen met drinkwater lijkt ons een slecht idee. Toch bleef de brandweer, tot enige jaren geleden, in een aantal Vlaamse gemeenten particuliere zwembaden gratis met drinkwater vullen. Probeer het maar eens uit te leggen aan een alleenstaande met kinderen bij wie net de waterleiding werd afgesloten.
Nog een trend. Terwijl de aankoop van particuliere zwembaden in de lift zit, is het aantal openbare zwembaden drastisch gedaald. Op een parlementaire vraag (15 februari 2017) antwoordde Vlaams minister Philip Muyters dat er in Vlaanderen 297 openbare zwembaden overblijven. In 2006 waren dat er nog 371.
De enen beschikken over een eigen zwembad en kunnen naar subtropische zwembaden reizen terwijl anderen moeten zoeken waar ze tegen betaalbare prijzen kunnen (leren) zwemmen. Een deel van de wereld blijft zwemmen met de kraan open terwijl anderen het met schaarse druppels moeten stellen.
Reacties [12]
Wat mij opvalt en ook stoort is dat er blijkbaar maar 2 entiteiten zijn waar armoede heerst.België en Vlaanderen,hoge cijfers maar,zeker voor Vlaanderen, niet te vergelijken met Wallonië en Brussel.Toch vreemd dat daarover met geen woord wordt gerept.Blijkbaar passen deze cijfers niet in de selectieve verontwaardiging,of heeft het met de regeringssamenstelling te maken ?Ik ben er van overtuigd dat dit hier ,in deze objectieve berichtgeving,niet meespeelt .
Ik heb net “De kracht van hoop” van Bleri Lleshi gelezen. In dat boek is toch heel wat inspiratie te vinden voor wie wil werken rond sociale verandering via dialoog, participatie, solidariteit en verzet. Actieve hoop als alternatief voor cynisme, gelatenheid, naïef optimisme, enz.
Hoewel misschien de tijd van pamfletten voorbij is – geeft dit me een beetje moed. Het zou meer dan welkom zijn indien er een groep van bezorgde, geëngageerde burgers – organisaties zouden opstaan en tegen dit en voorgaande koud beleid zeggen – STOP: iedereen heeft recht op een menswaardig leven op de verschillende levensdomeinen. Misschien dat we ons moeten organiseren en onze stem luider moeten laten klinken. WIE? HOE?
Armoede word in stand gehouden door de elite-politiekers,die de rijken behoeden en zichzelf verrijken op de kap van het gewone volk.Principes en fatsoen word door het geld weggeebt..Schaamteloos denken de politiekers dat dit normaal is….
Het is me niet gevraagd, maar ik onderschrijf het pamflet ook.
Holvoet Rik (lid van het bijzonder comitè sociale dienst dat binnen een OCMW over individuele dossiers beslist)
Hallo. Ook hier is woede. Hier is in Putte bij Mechelen. Er werd van de ene op de andere dag besloten om de voedselbedeling met ingang van meteen stop te zetten. De desbetreffende mensen kregen, al dan niet op tijd voor de volgende bedeling, een brief met de mededeling dat de gemeente gaat deelnemen aan een gemeenschappelijk voedseldistributiecentrum en daarom stopt met de wekelijkse bedeling. Ergens in januari zou er met het nieuwe project gestart worden en middels een brief horen we de nieuwe datum wel. Ruim 100 gezinnen zijn afhankelijk van deze voedselbedeling en er is geen enkel alternatief voorhanden. Een regelrechte schande is het.
Gedeelde woede!
Uit de ‘spelregels’:
Sociaal.Net publiceert geen reacties met gescheld en haatdragende taal. Ook weren we zinnen,… …, die oproepen tot actie en persoonlijke aanvallen, beledigingen en bedreigingen.
Ik twijfel er sterk aan dat mijn reactie de spelregel-test gaat doorstaan, maar ik moest het even kwijt.
Schrijf gerust nog een pamfletje.
De hoge heren grinniken om uw woede. De hoge heren lachen met uw onbegrip. De hoge heren schaterlachen om de linkse intellectuele elite, die stoicijns blijft vasthouden aan geweldloosheid.
De hoge heren zullen pas stoppen met lachen op de dag dat er een woeste menigte over de muren van hun landgoederen klimt.
Tot die dag komt zijn jullie een rem op enige zinnige sociale ommekeer, en je weet het, maar schrijf gerust nog een pamfletje.
als zij het niet doen, wie moet het dan wel doen?
De tijd van pamfletjes schrijven is voorbij, An. Iedere burger weet dat hij bestolen wordt, hoe hij bestolen wordt, en door wie hij bestolen wordt. Het is tijd voor aggressieve actie om het stelen te stoppen, en er moet een bekwaam iemand opstaan om de leiding daarvan op zich te nemen.
Zo is het . Ik verkondig en hoop al jaren dat er iemand opstaat !
Zie mijn artikel op sociaal.net “Kinderarmoede is onaanvaardbaar”, waar ik voorstel om de kinderkost volledig te regelen via de fiscale weg met belastingskrediet ipv 2 systemen vandaag, kinderbijslag en fiscaal
Zeker lezen
Evi Hanssen: ‘Palliatieve zorgverleners zijn de vroedvrouwen van de dood’
‘AI biedt enorme kansen voor sociaal werk’
Monsterbrouwsel Fentanyl: ‘Ik wil het niet zien, maar kan niet stoppen met kijken’
Functionele cookies Altijd actief
Voorkeuren
Statistische cookies
Socialemediacookies