Opinie

S.O.S. voor buitengewoon onderwijs

Nadia Saouti

Naar school kunnen gaan, is niet voor elk kind evident. Senzo vzw, een organisatie voor kinderen met een beperking en hun ouders, stelt het schrijnend capaciteitsprobleem in het buitengewoon onderwijs in Antwerpen aan de kaak.

buitengewoon_onderwijs_C

© Unsplash / Michał Parzuchowski

Geen plekje in september

Ondanks het belang van inclusief onderwijs, blijft voor sommige kinderen buitengewoon onderwijs een absolute noodzaak. Heel wat kinderen met bijvoorbeeld ernstige vormen van autisme of het syndroom van Down vragen buitengewone zorgen. Zij kunnen zich geen leven voorstellen zonder dat buitengewoon onderwijs.

‘Nu wordt pijnlijk duidelijk hoe groot het capaciteitsprobleem in Antwerpen is.’

De plaatsen in dat buitengewoon onderwijs zijn schaars. Ouders wachtten met ingehouden adem op een verlossende boodschap over de inschrijving van hun kind.

In Antwerpen was de teleurstelling groot toen bleek dat bijna de helft van de ingeschreven kinderen geen plekje krijgt in september. De telefoontjes van ouders in paniek stroomden bij ons toe: ze voelen zich machteloos en zien hun toekomst geblokkeerd. Ze getuigden hierover in de media.

Geen verrassing

Maar liefst 322 kinderen werden geweigerd in het Antwerpse buitengewoon onderwijs.

Komen deze cijfers als een verrassing? Neen. Tot dit jaar moesten ouders een aantal dagen kamperen aan de schoolpoorten en werden cijfers niet bekend gemaakt. Nu werd voor het eerst met een digitaal aanmeldingssysteem gewerkt en wordt pijnlijk duidelijk hoe groot het capaciteitsprobleem is.

Helemaal hallucinant is het voor kinderen met een verstandelijke beperking (in het buitengewoon onderwijs aangeduid als ‘type 2’). In Antwerpen heeft maar liefst 88 procent geen school voor het volgend schooljaar. Ja, je leest het goed. Toch hebben deze kinderen een doorgedreven multidisciplinaire aanpak nodig.

Zoek het zelf maar uit

Sommige leerlingen kunnen dankzij de goodwill van directies nog een extra jaar overbruggen op hun huidige school. Maar voor kinderen die aangepaste zorg en begeleiding nodig hebben, is zo’n noodoplossing vaak geen antwoord.

En wat met kinderen die niet op hun huidige school kunnen blijven, bijvoorbeeld omdat ze de overgang moeten maken naar het secundair onderwijs? Want ook daar is er onvoldoende capaciteit.

Waar komen al deze leerplichtige kinderen volgend schooljaar terecht? Aan kinderen vertellen dat er voor hen geen plek is op school, hoe doe je dat eigenlijk? Alle kinderen gaan toch naar school? Ze voelen zich uitgesloten. Dat is nefast voor hun welbevinden.

‘Aan kinderen vertellen dat er voor hen geen plek is op school, hoe doe je dat eigenlijk?’

Ook de ouders zitten met hun handen in het haar. Ze hebben geen perspectief op alternatieven. Ze krijgen de boodschap dat ze op de wachtlijst gerangschikt staan op de vijfentwintigste of tweeënveertigste plaats. Ze moeten het verder zelf uitzoeken.

Lange busrit

Sommigen zoeken wanhopig een oplossing in een school buiten Antwerpen.

Zij botsen al snel op mobiliteitsproblemen. Velen rekenen op de schoolbus voor de verre rit tussen thuis en school. Maar het is onzeker of dat lukt want voor dit busvervoer gelden specifieke coronaregels. En stel dat de bus toch passeert, dan weegt de lange rit alsnog zwaar door.

Ouders trekken bij ons al jarenlang aan de alarmbel met getuigenissen van kinderen die heel vroeg uit de veren moeten en urenlang op de schoolbus zitten. Op het einde van zo’n lange schooldag is er vaak geen tijd en energie meer om eenvoudige taakjes zoals wassen en eten, rustig af te ronden.

Investeer in buitengewoon onderwijs

Het VN-verdrag stelt dat elk kind recht heeft op onderwijs. Dat grondrecht wordt geschonden door een falend overheidsbeleid. De huidige cijfers komen niet plots uit de lucht gevallen, maar zijn een gevolg van een jarenlange onderinvestering.

‘Trek het onrecht dat deze gezinnen vandaag wordt aangedaan, recht.’

Nu het M-decreet werd afgevoerd, moet stevig geïnvesteerd worden in het buitengewoon onderwijs. Niet alleen om het tekort aan capaciteit op te vangen, ook om de nodige begeleiding te voorzien.

Aangepast onderwijs moet de toekomstperspectieven van kwetsbare kinderen met zorgnoden gaaf houden. Het is de verantwoordelijkheid van beleidsmakers om dat mogelijk te maken. Trek het onrecht dat deze gezinnen vandaag wordt aangedaan, recht.

 

Reacties [8]

  • Jos Wouters

    Even gaan kijken naar artikel 24 in het VN-Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap – er staat: “De Staten die Partij zijn erkennen het recht van personen met een handicap op onderwijs.
    Teneinde dit recht zonder discriminatie en op basis van gelijke kansen te verwezenlijken, waarborgen Staten die Partij zijn een inclusief onderwijssysteem op alle niveaus en voorzieningen voor een leven lang leren” – Er is in de tekst van het artikel blijkbaar iets weggevallen? Er staat niet alleen “De Staten die Partij zijn erkennen het recht van personen met een handicap op onderwijs” maar ook “Teneinde dit recht zonder discriminatie en op basis van gelijke kansen te verwezenlijken, waarborgen Staten die Partij zijn een inclusief onderwijssysteem op alle niveaus en voorzieningen voor een leven lang leren.” – Het zou aangenaam zijn om niet eenzijdig te citeren …

  • Vrielynck

    Heb jaren gevochten ondertussen word mijn zoon 18. En ben nog altijd bezig. Niets veranderd, veel beloftes daar blijf het bij. Geen één partij zorg voor hen.

  • Katrien Wouters

    Mijn beide kinderen zitten in het buitengewoon onderwijs type basisaanbod. Helaas hebben wij als 2 weekende fulltime ouders geen recht op gratis leerlingenvervoer omdat de school waar ze nu naartoe gaan niet binnen de zone van rechthebbende zit. Ik zou dus hier 12km heen en weer moeten rijden naar hun opstapplaats te rijden.
    Heb ondertussen contact opgenomen met de 4 andere scholen om een volzet verklaring op te vragen en kreeg het antwoord dat ze nog niet volzet zijn.

  • Mortelmans nans

    Zelf zoon in onderwijs omwille van autisme
    Als je als ouders niet vecht gebeurd er niks
    Wij zijn 12 jaar geleden verhuist om hem vlak bij zijn middelbare school te wonen zodat hij met de fiets zelfstandig naar school kan het m decreet is het stomste wa men ooit heeft goedgekeurd
    Gelukkig studeert mijn zoon af nu in ov 4 als logistiek maar begrijp de frustratie van de ouders helemaal

  • Cindy Geets

    Beste
    Ik heb 2 kinderen met beperking 1 van 13 jaar zit normaal op internaat maar nu moet hij met de bus gebracht opgehaald worden type 2 mijn andere zoon zit in type 9 /4 niel nog maar 80 jaar en zit al van zijn 3 jaar meer dan 4 u per dag op de bus dit gewoon omdat er in Mechelen ( kinderstad ) geen aangepast onderwijs en of ondersteuning kan gegeven worden de kinderen kunnen nu ook niet met de bus en is het rondrijden wel de ene dag naar Leuven en volgende dag naar niel Antwerpen ! Ik vind dat er dringend meer scholen moeten komen waar kinderen met meerdere beperkingen en problematieken welkom zijn zo had mijn jongste zoon in de kleuterschool een type 2 attest dan een type 4 attest nu een type 9 attest omdat autisme het meest doorweegt maar ze moeten wel ondersteuning geven voor zijn DCD probleem en zijn open rugje waardoor hij niet zindelijk is
    Hopelijk komt er nu ook is verandering in!

    • Jeannine

      Ik heb een dochtertje 12 jaar
      Gaat volgende september naar ov2 type 2,,daar was nog plaats voor in groenlaar.
      Vind het spijtig dat u kind zover moet rijden ,
      Vraag clb om hulp ik ben super blij met hun hulp ,hoop dat 2020 war meer geluk voor u brengt

  • Seline Somers

    Met het artikel krijg je de indruk dat de regering inclusief onderwijs gaat afbouwen: ‘Nu het M-decreet werd afgevoerd …’. Minister Weyts heeft inderdaad aangegeven dat het M-decreet zal afgeschaft worden maar dat het tegelijkertijd zal vervangen worden door een nieuw begeleidingsdecreet. Op deze manier geeft de regering aan dat ze verder willen inzetten op het uitbouwen van een meer kwalitatief inclusief onderwijssysteem waar meer leerlingen met een beperking zich kunnen ontplooien. Tot het uitbouwen van een inclusief onderwijssysteem heeft Vlaanderen zich geëngageerd door het VN-Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap te ondertekenen. Laten we samenwerken om kinderen met een beperking de ondersteuning te geven die ze verdienen. Special education is a service, not a place!

    • Patrick Vandelanotte

      Even opmerken dat in Vlaanderen er heel wat kinderen met uiteenlopende en ook ernstige handicaps zijn die zich perfect een leven kunnen voorstellen zonder buitengewoon onderwijs. Ieder zijn mening natuurlijk, maar deze tekst vind ik wel eenzijdig. Er wordt ook volledig voorbij gegaan aan het feit dat het VN-Verdrag het recht op onderwijs invult met inclusief onderwijs. Wanneer men over rechten van personen met een handicap spreekt doet men dit best op een correcte manier.

We zijn benieuwd naar je mening!
Blijf hoffelijk, constructief en respectvol

 

Elke reactie wordt gemodereerd. Lees hier onze spelregels. Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.