Geachte Heer,
Ik wil u welgemeend feliciteren omdat u er, knal in de week van het wereldkampioenschap wielrennen, in geslaagd bent om uitgebreid in alle gazetten en op alle televisie- en radioposten te komen. Weinigen die geen coureur zijn zullen u dat nadoen en vele van uw collega’s zullen gegarandeerd razend jaloers zijn.
De straffe toer die u daarvoor hebt uitgehaald is het invoeren van een zwarte lijst voor mensen die hun sociale woning verwaarlozen, er vuilnis opstapelen of er aanhoudend lawaai maken. Die slechte burgers moeten de eerstvolgende drie jaar onder bruggen gaan slapen. Die bruggen worden hoe dan ook verwaarloosd, vuilnis is er met hopen en lawaai is er altijd. Voor wie op uw zwarte lijst figureert, is het er gewoon thuiskomen.
‘Zelf moet ik geen schrik hebben om op uw zwarte lijst te belanden, want ik heb niet het geluk om een sociale woning te betrekken.’
Zelf moet ik voorlopig geen schrik hebben om op uw zwarte lijst te belanden want ik heb het geluk nog niet mogen hebben om een sociale woning te betrekken. Samen met 170.000 anderen (dat komt ongeveer overeen met de optelsom van alle inwoners van Aarschot, Blankenberge, Borgworm, Ieper, Middelkerke, Poperinge, Sint-Martens-Latem en Scherpenheuvel) sta ik in ons Vlaamse landje op een wachtlijst om vanuit mijn bed naar een sociaal plafond te kunnen kijken.
Op die wachtlijst kom ik geen stap vooruit, onder andere omdat ik geen personen ten laste heb. Nochtans – en dat heb ik ook al aan uw voorganger gemeld – heb ik met mijn thuisverpleegster, mijn schuldbemiddelaar, mijn diverse sociale assistenten en mijn trajectbegeleidster meer personen ten laste dan de gemiddelde Belg.
Ik heb u ook met veel bravoure horen uitleggen dat het met die wachtlijst allemaal zo erg niet is. De wachtlijst is in 2020 immers maar 10 procent langer geworden, terwijl hij in 2019 alstublieft 14 procent langer was geworden. Het gaat dus om een krimpende vermeerdering en dat betekent dat ik mij geen zorgen hoef te maken. Bovendien is voor de wachtlijstburgers de huurpremie uitgevonden.
‘Volgens een van mijn kameraden moet ik een chemisch bedrijf oprichten; in die branche zijn geen wachtlijsten en zijn premies er zonder veel voorwaarden te bekomen.’
Ik heb dan ook vol goede moed een huurpremiedossier ingediend, maar dat is tegengevallen. Ik sta nog maar dik drie jaar op de wachtlijst en dat is blijkbaar niet lang genoeg. Bovendien is de gemeubelde kamer die ik betrek niet voorzien van dubbel glas en dat is een van de vele voorwaarden om als armoezaaier een huurpremie te kunnen krijgen. En zo zijn er nog een paar dingen die mijn dossier onontvankelijk maken.
Volgens een van mijn kameraden moet ik een chemisch bedrijf oprichten; hij beweert dat er in die branche geen wachtlijsten zijn en dat premies er zonder veel voorwaarden te bekomen zijn. Kunt u mij laten weten of dat inderdaad zo is en of ik kans maak om langs die weg eindelijk toch eens een premie te bekomen?
Uitkijkend naar uw antwoord, groet ik u met de meeste Hoogachting,
Frederik De Meester,
bij de meeste ministeries ook gekend als ‘Dikke Freddy’.
Reacties [13]
Het is blijkbaar bij de minister erom te doen, nieuwe Vlaamse armoede te laten doorbreken.
Ik heb “met mijn thuisverpleegster, mijn schuldbemiddelaar, mijn diverse sociale assistenten en mijn trajectbegeleidster meer personen ten laste dan de gemiddelde Belg”. Dat deed me luidskeels lachen. Blijven brieven schrijven “Dikke Freddy”!
In Vlaams-Brabant worden voormalige campings, weekendverblijven en woonwagenterreinen via Provinciale Ruimtelijke Uitvoeringsplannen (PRUP) voorbestemd voor kleinschalig wonen. Andere provincies kunnen daar een voorbeeld aan nemen.
Een goed alternatief voor een eigen woning of een huurhuis.
Meer informatie kan je hier lezen: https://www.samenlevingsopbouw.be/wonen/innovatieve-woonprojecten/507-kleinschalig-solidair-wonen
(En Dikke Freddy, goed geschreven! Ik moest mijn auto aan de kant zetten toen ik Diependaele in het radionieuws – ergens in juni -zichzelf op de borst hoorde kloppen: ‘De stijging van de wachtlijsten is aan het dalen.”)
Nog zeer hoffelijk geschreven, hij heeft het niet over de ‘voorstekers’ op de wachtlijst (een mini-percentage toewijzingen gaat verplicht en bij voorrang naar daklozen, (ex-)psychiatrische personen, mensen met een fysieke of psychische beperking…) waar de minister expliciet naar verwijst.
Als werkleider voor het OCMW kan ik de zwarte lijst alleen maar toejuichen. Wij stellen perfecte woningen beschikbaar voor mensen die via de normale weg geen onderdak vinden. Ik vind het dan ook normaal dat die woningen netjes onderhouden worden door de huurders. Maar het tegendeel is waar. Sommige mensen laten hun woning verkrotte, het vuil stapelt zich op. Deuren, sanitair, vloerbekleding worden afgebroken of zelfs door verkocht. Zulke mensen moeten plaats maken voor wie wel zorg draagt voor zijn woning.
Je bent werkleider voor een OCMW, Marc. Alle respect voor je veeleisende taak. Maar de situaties die je beschrijft zijn eigenlijk werk op de plank voor de sociale dienst. “Gewoon” een huis ter beschikking stellen van kansarme en/of problematische, … huurders is niet voldoende. Respectvolle maar intensieve begeleiding is essentieel en loont.
Inderdaad. Ik spreek de beschadigingen niet goed, maar een woning ter beschikking stellen en denken dat je er bent is duidelijk verkeerd. Ik ken wat mensen in sociale huisvesting en hun verhaal is steeds: trek je plan, je hebt een dak boven je hoofd, niet mijn probleem als het lekt..
🎯🎯🎯
een oplossing kunnen de tiny houses zijn, maar daar is er geen wetgeving voor. Ik zou dadelijk mijn sociale woning verlaten als ik mocht wonen in een tiny house,als de gemeente daar werkt van zou maken om een stuk grond, en er zijn er genoeg, voor dat doel zou toewijzen. Ik zou best huur voor de grond willen betalen. er zijn tal van andere woonvormen, maar nee, daar winnen ze niks mee, geen grondlasten en geen architecten en wat nog meer…de wetgeving word niet gevolgd door gemeenten, en de gemeenten hebben geen zin en oog voor oplossingen. en als ik nu in een tiny house wil wonen moet ik daar ook nog boetes voor betalen.
Klopt! Ikzelf heb een studio van 30m2. Met badkamertje, keuken, eet- en slaapplek. En een buurtpleintje als tuin. Perfect om te wonen.
Die ‘tiny houses’ is weer iets dat overgewaaid is van de VS. Ik ben er geen voorstander van. Voor een alleenstaande of een koppel is het ampertjes te doen. Met één kind erbij ben je al te klein behuisd.
Bovendien, waar gaan we die tiny houses allemaal neerpoten? Weer een stuk bos slopen hier en daar en dan zo’n park met betonnen straatjes, zodat we weer eens een stukje natuur voor eeuwig om zeep helpen. Er zijn in alle steden, voldoende woningen die jaren staan te verkrotten. Ooit zouden ze dat oplossen door een verkrottingbelasting aan te rekenen aan de eigenaar. Een grap was het. Wat kan zo’n eigenaar het iets uitmaken dat bij 50 of 100 Eurootjes boete moet betalen. Hij laat zijn herenhuis daar lekker leeg staan tot ze de wijk aanpakken en heropwaardeeren. Dan is zijn krot het dubbele waard….
Een krotbelasting helpt niet. Wat wel impact zou hebben dat ze na jarenlange weigering hun eigendom kwijt geraken en de Stad er dan studio’s en kleine appartement kan in maken.
Je kan alleen maar blij zijn dat je niet i een sociale woning woont. Ik riskeer alle dagen mijn leven als ik mijn verwarming o.a. nog durf opzetten. Ik durf dus niet meer en ga een koude winter tegemoet. Als je nog inspiratie zoekt voor je brieven, altijd bereid, heel gevarieerd en soms hylarisch was het niet zo schrijnend.
Mijn beeld van die minister? Poepsimpel. De sukkelaars vooral verder laten sukkelen. De opportunisten nog meer bevoordelen ten koste van de sukkelaars.
Zeker lezen
‘Discriminatie is een feit. Ook binnen het sociaal werk’
‘De invloed van Europa op ons sociaal beleid is enorm’
‘Klimaatactivisten en sociaal werkers kunnen elkaar versterken’
Functionele cookies Altijd actief
Voorkeuren
Statistische cookies
Socialemediacookies