Vuil internet
Vervelende foto’s of filmpjes op internet bedreigen onze privacy. Pesten is cyberpesten geworden. En je kan zodanig geobsedeerd geraken door internet dat er een verslaving komt opduiken.
We kunnen moeilijk geloven dat overmatig Facebookgebruik tot felle gezinsconflicten leiden of dat er mensen zijn die door hun obsessieve relatie met pornosites of onlinegames niet meer normaal kunnen functioneren, hun werk verliezen of in een depressie geraken. Ook voor de personen die samenleven met internetverslaafden is het niet altijd gemakkelijk om te weten hoe te reageren.
Problematisch gebruik
Moeten we ons nu echt zoveel zorgen maken over het buitensporige gebruik van games, sociale media, onlinepornografie en smartphones? In dit boek wordt de kennis inzake internetverslaving door Vlaamse en Nederlandse onderzoekers, hulpverleners en ervaringsdeskundigen samengebracht.
“Moeten we ons nu echt zoveel zorgen maken?”
De auteurs spreken liever over problematisch gebruik dan over verslaving. Ze nuanceren ook sterk door vanuit heel diverse invalshoeken de thematiek te bespreken. In die zin is de titel van het boek wat misleidend.
Wetenschap en tips
De ruggengraat van het boek wordt gevormd door wetenschappelijk onderbouwde hoofdstukken rond diverse onderwerpen. Bij elk thema worden de voornaamste probleemsituaties geschetst en geplaatst in een wetenschappelijk perspectief. Dan volgen tips en suggesties rond preventie en behandeling.
Bij elk thema staan ook altijd concrete cases met voorbeelden van de specifieke verslavingsproblematiek zodat het voor de lezer duidelijk wordt wat men met de problematiek precies bedoelt.
Brede waaier
Zo komen volgende onderwerpen aan bod: problematisch internetgebruik versus internetverslaving, persoonlijkheid en psychosociaal welzijn bij problematisch internetgebruik, relaties en problematisch internetgebruik, online gameverslaving, zin en onzin van sociale media verslaving, dwangmatig gebruik van de mobiele telefoon, gokken en (online) gokverslaving, internetseksverslaving, opvoeding en preventie bij problematisch internetgebruik en gamen, behandeling van problematisch internetgebruik en gameverslaving en behandeling van internetverslaving in de praktijk.
Het boek eindigt met een reeks internetsites met meer informatie rond de thematiek en een literatuurlijst.
Unieke bron
Er bestond tot nu toe geen overzichtswerk waarin internetverslaving of problematisch internetgebruik vanuit zoveel hoeken wordt toegelicht en waar informatie wordt gebundeld rond preventie, voorkomen, gevolgen en behandeling. In die zin is het een unieke bron van informatie.
“Kracht van het boek is de verscheidenheid aan bijdragen.”
Het feit dat elk hoofdstuk door een andere auteur werd geschreven, is tegelijk de kracht en zwakte van het boek. Zo overlapt de inhoud van sommige thema’s. Door de grote veelzijdigheid aan onderwerpen en het leesbare maar ook grote lettertype, moesten de auteurs zich waarschijnlijk onder controle houden bij het aanleveren van informatie. Daardoor blijven thema’s soms onderbelicht en te algemeen uitgewerkt. Met alle begrip, want over heel wat thema’s, bijvoorbeeld games- of internetseksverslaving, kan je inderdaad een apart boek samenstellen.
Lange lijst
Voor wie zich verder wil verdiepen, bieden de auteurs een oplossing. Ze werkten een uitvoerige literatuurlijst uit. Van de 209 pagina’s gaan ruim 26 pagina’s naar een lange literatuurlijst. Mocht die per thema uitgewerkt zijn, dan was het geheel nog meer overzichtelijk geweest.
Kracht van het boek is de verscheidenheid aan bijdragen. Er is een goede afwisseling tussen theorie, praktijk, feiten en ervaringen. Wie op korte tijd een beeld wil krijgen van problematisch internetgebruik, heeft aan dit boek een zeer goede inleiding. Dat alles in een vlot leesbare, heldere en levendige verpakking.
Reacties [1]
Ik heb me dikwijls afgevraagd wat er zo verslavend was aan de amberkleurige terminals in de universiteitsbib in de jaren 1990. Ik zocht altijd meer op dan wat ik nodig had en vond de opmerkelijkste dingen per toeval. Maar ik bleek het ook om tijd te doden te gebruiken, zoals in een krant of een magazine bladeren. Ik dacht er wel over na, maar voelde me geen pavloviaanse hond.
Internet heeft dit ook die one click bevrediging van kennishonger of verstrooiing, maar ik denk dat de hele analyse voorbij gaat aan het gegeven dat de mens een wezen is dat zintuigelijke kennis koppelt aan rationele (in de waan dat de hersenen of het cognitieve geen zintuig zouden kunnen zijn zoals de andere).
Waarom praat men niet van boeken of krantenverslaafden, maar wel van tv-verslaafden en internet-verslaafden?
Ik vrees dat de hele benadering een waarde-oordeel inhoudt.
Zeker lezen
Wat kan de lokale politiek aan armoede doen? ‘Regels strenger maken is niet altijd de oplossing’
Sociaal werk op het platteland: ‘Voor sommige cliënten is schaamte het grootste probleem’
Voedselonzekerheid: in het spoor van kwetsbare bewoners in Antwerpen-Noord
Functionele cookies Altijd actief
Voorkeuren
Statistische cookies
Socialemediacookies