Brood én rozen voor iedereen

Realiteit

Het voorwoord van Phara De Aguirre brengt je meteen in die realiteit. Ze vertelt een anekdote van toen ze een Panoramareportage over kinderen in armoede draaide. Wanneer ze bij een van de getuigen langsging, had ze een bos bloemen mee voor de moeder. Die bedankte haar, maar ze bleek geen vaas te hebben. Phara ging er vanuit dat iedereen een vaas in huis had, aangezien iedereen wel eens bloemen krijgt.

‘Je krijgt een idee van wat armoede met een mens doet.’

Op dat moment besefte ze dat dit niet zo was. Er was geen vaas, want er komt toch nooit bezoek in een huis waar je niemand durft uit te nodigen. Een anekdote die meteen binnenkomt en de toon zet voor de rest van het boek.

Taboes

Daarna zijn Lieven De Pril en een aantal getuigen afwisselend aan het woord. Elk hoofdstuk bekijkt het thema vanuit een andere hoek. Zaken als zelfbeeld, uitsluiting, vooroordelen, hulpverlening en sociaal contact komen aan bod. Ook taboes zoals roken en een smartphone hebben als je arm bent.

Telkens lees je tussenin flarden van belevenissen van mensen die in armoede leven. Op die manier krijg je een idee van wat armoede met een mens doet.

Uitsluiting

Armoede is meer dan te weinig geld hebben. De gevoelens die mensen bij hun situatie hebben, spelen een enorm grote rol. Uitsluiting, schaamte, stigma en vooroordelen, weinig zelfvertrouwen, wantrouwen, moedeloosheid, zijn een paar voorbeelden van factoren die erbij komen kijken.

‘Brood én rozen voor iedereen’ gaat over het feit dat een mens niet alleen brood nodig heeft om te overleven, maar ook rozen. “Want ook een hart heeft honger.” Het is een pleidooi om armoede op alle vlakken aan te pakken en een ommekeer te maken.

Toegankelijk

Het boekje is erg kort en zeer vlot geschreven. Dit maakt het ontzettend toegankelijk voor iedereen. Wat zeker verantwoordt om het verplichte lectuur te noemen, ook voor hulpverleners. Het geeft namelijk een zuivere kijk in het leven van mensen in armoede. Bovendien trekt het dit even los van beleid, organisatievisie en methodieken in de hulpverlening, waar de huidige debatten van doordrongen zijn.

Het is voor iedereen goed om regelmatig eens terug te grijpen naar de essentie, naar de verhalen en gevoelens van mensen. Dit boek is een goede les in empathie, een les die we allemaal goed kunnen gebruiken.