Brief van Dikke Freddy

Beste Meester,

Het is oprecht niet mijn gewoonte om in officiële briefwisseling vuile woorden te gebruiken maar in dit geval rest mij geen andere mogelijkheid dan u zwart op wit te laten weten: ‘Kust vierkant mijn kloten!’

Op aanraden van vrienden ben ik u vorig jaar in uw chique bureau komen opzoeken. Ik had meteen onraad moeten ruiken toen u mij daar bij onze eerste kennismaking trakteerde op een fors glas Jack Daniel’s maar ik ben helaas met mijn ogen open in de val gelopen.

Ik heb u de problemen voorgelegd die ik had met Bert Pasmans, de schuldbemiddelaar die mij door het OCMW was toegewezen en die de ene stommiteit na de andere uithaalde waardoor mijn toestand ernstiger was dan die van Griekenland in de eurozone. U hebt mij met een uitgestreken gezicht gezegd dat ik mij geen zorgen moest maken en dat u, als erkend en beslagen zelfstandig collectief schuldbemiddelaar, mijn dossier zodanig deskundig ter harte zoudt nemen dat mijn schulden zouden smelten als sneeuw in de zon.

Ik geef eerlijk toe dat ik vervolgens enkele maanden geen last heb gehad van deurwaarders en incassobureaus maar ik ben overvallen door een plotse kou op mijn water, door beschamende darmkrampen en zelfs door bangelijke hartritmestoornissen op het moment dat ik uw afrekening onder ogen kreeg.

Om te beginnen zag uw afrekening er ingewikkelder uit dan een opgetelde factuur van Electrabel, Proximus en de Antwerpse Waterwerken. Ik heb mij in café De Nieuwe Nachtegael samen met verschillende experten gedurende uren over uw documenten moeten buigen om een zicht te krijgen op de omvang van mijn begrotingstekort. En toen dat begrotingstekort uiteindelijk duidelijk werd heb ik even gedacht dat ik een ambulance nodig had.

Samengevat komt het erop neer dat mijn schulden aan huisbazen, bankinstellingen, verzekerings-, elektriciteits- en telefoonmaatschappijen na een jaar deskundig bemiddelingswerk min of meer verdubbeld zijn. Daarenboven presenteert u mij voor dat uitermate deskundig bemiddelingswerk een factuur van alstublieft 3.236,48 euro.

‘Nu begrijp ik waarom uw soort niet liever doet dan slapende honden wakker maken.’

Blijkbaar mag u volgens een Koninklijk Besluit (ik schrijf straks ook nog een brief aan Zijne Majesteit in dit verband) 506,64 euro aanrekenen als bedrag om mijn dossier te openen. Nu begrijp ik waarom u mij zo gul een Jack Daniel’s offreerde. Blijkbaar mag u per bijkomende schuldeiser die boven water komt 33,78 euro extra aanrekenen. Nu begrijp ik waarom uw soort niet liever doet dan slapende honden wakker maken. Blijkbaar mag u per brief die u verstuurt 11,82 euro aanrekenen. Nu begrijp ik waarom u mij nooit opbelde maar om de haverklap en omwille van de grootste onnozelheden brieven stuurde. Blijkbaar mag u voor het opmaken van uw factuur 202,64 euro aanrekenen. Nu begrijp ik waarom uw factuur in vierkleurendruk werd opgesteld. Ik weet niet hoeveel u mag aanrekenen om mijn dossier te sluiten maar u mag mijn naam alvast per direct uit uw klantenbestand verwijderen.

Ik kan u daarenboven verzekeren, geachte Meester Putmans, dat u zult kunnen fluiten naar uw 3.236,48 euro want ik ben, net zoals de Grieken, vast van plan om uit de eurozone te stappen. Verder kan ik slechts herhalen wat ik u al in het begin van mijn brief heb laten weten: ‘Kust vierkant mijn kloten.’

Met de Meeste Hoogachting verblijvend,

Dikke Freddy.