Dikke Freddy aan Wouter Beke, minister van wachtlijsten

Geachte heer,

Alles verandert. Het bureau van mijn OCMW heet nu Sociaal Centrum. Enfin, de naam is veranderd, maar de wachtzaal, de burelen en de inboedel zijn gebleven. Het is zoals bijvoorbeeld met Belgacom, uw CVP en de BRT. Ook daar kwam beweging in de namen, maar de wachtzalen, de burelen en de inboedel bleven wat ze waren. Zoals het bij huizen van vertrouwen past.

Toch hangt er, sedert uw aantreden als minister, in de wachtzaal van mijn Sociaal Centrum een totaal andere sfeer. Er komt om te beginnen zo veel meer volk dat er stoelen te kort zijn. Maar er komen daar nu ook personen die een mens er vroeger nooit verwacht zou hebben.

‘U bent nog maar pas minister en alle wachtlijsten zijn al direct een halve straat langer.’

Vanmorgen zat ik er, alstublieft, naast mijn vroegere trajectbegeleider. Vanwege een subsidieprobleem is hij bij zijn CAW aan de deur gezet en nu moet hij bij het Sociaal Centrum langskomen om zijn traject te laten begeleiden. Ik heb hem gezegd dat ik uit de grond van mijn hart hoop dat hij met zijn traject meer geluk zal hebben dan ik met het mijne heb gehad. “Merci”, heeft hij gezegd. Eindelijk hebben we elkaar begrepen.

Verder had zich ook een jonge toneelspeelster bij het Sociaal Centrum aangemeld. Als ik het goed begrepen heb, heeft zij een accident met een kaasschaaf gehad en werd zij daarom bij haar theater aan de deur gezet. Nochtans kan zij moeiteloos, en zonder kleren te verwisselen, binnen de minuut op smakelijke wijze zowel Gwendolyn Rutten, koningin Mathilde als Ben Weyts nadoen. Toen ze Ben Weyts speelde, lag werkelijk de hele wachtzaal van het Sociaal Centrum, inbegrepen de aanwezige Irakese en Georgische huishoudens, plat van het lachen.

Ik heb het nooit zo bekeken, maar cultuur kan een grote invloed hebben op het welbevinden van de klanten van een Sociaal Centrum. In onze wachtzaal was met de klap, en ondanks het lange wachten, alle verzuring en ongenoegen verdwenen. Zeker toen de toneelspeelster, samen met mijn vroegere trajectbegeleider, Jan Jambon en Fernand Huts naspeelden in een act waarbij Fernand Huts een paar miljoen kreeg om schilderijen te kopen.

U bent nog maar pas minister en alle wachtlijsten zijn al direct een halve straat langer, maar de vreugde die er onder uw kwetsbare bevolking heerst is ongezien. Ik wil u daar dan ook, met de meeste hoogachting, hartelijk mee feliciteren.

Dikke Freddy