Dag Melissa,
We wisten dat het slecht met u ging. We konden er niet naast zien. Maar dat ge zo rap zoudt sterven hadden we niet verwacht. Ze hadden u natuurlijk moeten opnemen in de psychiatrie, maar de wachtlijst was te lang…
‘De wachtlijsten voor sociale woningen zijn veel en veel langer dan de files aan de Kennedytunnel.’
Ge zat natuurlijk allang in de problemen omdat er voor de hulp en de begeleiding voor uw Rosie, die sukkelt met dingen waar we geen naam voor hebben, geen zorgbudget te krijgen is omdat de wachtlijst eerder groter dan kleiner wordt. Ge waart helemaal tilt geslagen toen veertien dagen geleden bleek dat uw Liam – omdat hij geen gemakkelijk manneke is – een van de vierhonderd Antwerpse kinderen is die op geen enkele school terecht kan omdat de wachtlijsten te lang zijn.
Ge waart natuurlijk razend geworden toen die aangetekende brief arriveerde waarin staat dat ge tegen Nieuwjaar met uw drie kinderen moet vertrekken uit de studio waar ge woonde en er geen vooruitzicht is op een sociale woning want de wachtlijsten voor sociale woningen zijn veel en veel langer dan de files aan de Kennedytunnel en de minister die daarvoor instaat is er bovendien nog fier op ook.
En daarom zijt ge, in een bui van razernij, iedereen op alle wachtlijsten voorbij gestoken door simpelweg dood te gaan. In café De Nieuwe Nachtegael hebben we de jukebox afgezet toen we het nieuws vernamen.
Grondwet
Er is gevloekt en geroepen, maar we gaan maatregelen treffen. Rappe Gène is met artikel 23 van de Belgische Grondwet afgekomen. Daarin staat dat IEDEREEN recht op wonen heeft, en dat IEDEREEN recht op gezondheidszorg heeft, en dat IEDEREEN recht op onderwijs heeft.
‘Onze ministers hebben, fier als een pauw, gezworen dat ze de grondwet zouden naleven. En vervolgens vegen ze er vierkant hun voeten aan.’
Al onze ministers hebben, fier als een pauw en voor het oog van televisiecamera’s, gezworen dat ze die grondwet zouden naleven. En vervolgens vegen ze er vierkant hun voeten aan.
Gij hebt mij altijd uitgelachen omdat ik brieven naar ministers schreef. Ge hadt gelijk, het haalde niks uit. Samen met Rappe Gène en Dieumerci Kanbinga ga ik andere acties ondernemen. We gaan de premier van België en de minister-president van Vlaanderen een proces voor meineed aandoen zodat ze verplicht worden om voor uw Rosie een zorgbudget te voorzien en voor uw Liam een schoolbank en voor uw moeder, die nu voor uw kinderen gaat zorgen, een sociaal appartement. Ge kunt dus, daar waar ge nu zijt, op uw twee oren slapen.
We zullen de jukebox in De Nieuwe Nachtegael pas terug aanzetten wanneer het proces tegen de ministers gewonnen is en dan spelen we ‘Diep in mijn hart’, uw lievelingslied.
Ik moest u groeten, namens velen,
Dikke Freddy
Reacties [9]
Ik zit na dit te lezen met tranen in de ogen en sprakeloos omdat ik precies mijn verhaal hoor …alleen dat ik nog kracht heb om verder te gaan of mss het lef niet heb …pijn voel ik in mijn hart met dit te lezen …ook als is ze een onbekende kon ik maar eve met haar praten en wat delen ….weet niet meer wat zeggen een ster meer aan de hemel …veel sterkte aan de nabestaande en veel liefs
Wat een intriest verhaal, waarschijnlijk zijn er zo nog vele die onder de radar blijven. We betalen bij de hoogste belastingen van de EU, misschien wel van de wereld en er wat gebeurd er met deze gigantische sommen belastingsgeld. Er is een grote politieke nalatigheid en – verantwoordelijkheid dat er, in ons welvarend land, wachtlijsten zijn voor zowat alles dat behoort tot de zorg, mentale als fysische zorg, tot sociale ondersteuning en – dienstverlening. Er is al jaren een groot tekort aan sociale betaalbare woningen. Alles werd al honderden keren door honderden organisaties uit het maatschappelijk werkveld uitgrschreeuwd eerst beleefd en stil, daarna heftig en luid. Maar onze politici blijven zichzelf op de borst kloppen dat ze goed bezig zijn. Ze zijn doof en blind! Ze willen niet echt horen en echt zien welke complexe problematieken deze rushmaatschappij met zich meebracht. Politici nodigen veel liever de zogezegde noden van hun bevriende grote bedrijven en multinationals 🤮
Hoelang en hoeveel ‘beulsknopen’ worden er op vóórhand gehangen vanuit hogerop en het grootse gros vd maatschappij?
Je hebt noodzakelijke hulp en zorg nodig, en vliegt op wachtlijsten met nummers en in die nummers nog eens een nummers de zoveelste. Terwijl hulp zich aandringt feesten de machtigsten erop los, trekken menig omstaanders hun schouders op en rondom: “ ik weet het, we weten het, er moet iets gebeuren … “ Dit maakt mijn rekening reeds lang niet meer. De tijd dringt en wringt zich aan, terwijl er verder geamputeerd wordt in de GGZ en ook thuiszorgdiensten. Hoe moet ik verder, wat morgen? Hoe vandaag? Meer zelfs, Hoe nu?
na de fusie van de sociale woningen hebben we vorige week een vergadering aangevraagd en gekregen met de nieuwe verantwoordelijke,/ sociale dienst. Van de Zestig flatjes waren er bijna de helft aanwezig. Dat is zeer veel voor senioren en Minder validen. We hadden vooral problemen met de verwarming (accumulatievuren) die ofwel niet warmen, of de ventilator is stuk en maakt gekmakend geluid. En anders is de verwarming pokkeheet (25°) ook ‘s nachts. als sociale huurder willen we graag meedoen met energiezuinig leven. Er Zijn voorschotten gevraagd van 500€ in piepklein kruipkotje. Het is nu afwachten wat deze nieuwe fusie ons brengt.
Ik heb de brief horen voorlezen door Eric op de dinsdagavond in de Roma!
Pakkend verhaal waarin ik begrijp dat Melissa teneinde raad was.
ik was ook in de Roma, blijven schrijven Dikke Freddy, het stemt tot nadenken, blijven doen. Je steunt ons ermee.
Inderdaad, alias dikke Freddy een kleinood.
Blijven doordoen samen met allen die hierin steunen en ondersteunen.
Alias Saxum
💔💔Mooie en pakkende tekst. Jammer dat zo moest aflopen😢😢
Wens dit niemand toe. En ik hoop en bid voor alle mensen ter wereld die het moeilijk hebben op welk dan ook deel in hun leven ze zo snel mogelijk een oplossing te komen komt en dat ze veel kracht, moed, succes en allez watgoed is en mooi is hun kant op komt. En wens dat ook naar al degenen die het ook goed hebben laten we bidden dat zij het nooit moeten meemaken.
( hopelijk heb ik niets verkeerd geschreven, zeker niet de bedoeling iemand te kwetsen of met de vinger te wijzen of wat dan ook) 🙏
Wat een heel droevig verhaal, je kan begrijpen dat het teveel werd voor deze vrouw want op geen enkel punt kwam er begrip en hulp. Ik heb jaren geleden met mijn zoon een ganse dag rondgelopen omdat hij niet wou gaan zitten, hij was bang. Ik had hem de week daarvoor laten bellen naar een instelling voor opname en hij moest na een week terug bellen om te kijken of hij het meende van die opname. Het was een hel, zodus, alle begrip dat Melissa ten einde raad was. Waar is de menselijkheid naartoe….En toen was er nog hoop, er was hier en daar nog een plaats. Voor Melissa was er op teveel punten geen hoop, daar word ik heel triestig van
Zeker lezen
Evi Hanssen: ‘Palliatieve zorgverleners zijn de vroedvrouwen van de dood’
‘Sociaal werk zal meer politiek worden’
Impact van migratie op mentaal welzijn: ‘Kinderen dragen littekens van hun ouders’
Functionele cookies Always active
Voorkeuren
Statistische cookies
Socialemediacookies