Integratiepact Vlaamse regering

Het Vlaams regeerakkoord kondigt een ‘integratiepact’ aan. Een pact dat de Vlaamse overheid afsluit met “lokale besturen, sociale partners, media, onderwijspartners en verenigingen van mensen met een migratie-achtergrond”.

Dichten van de etnische kloof

In de Beleidsnota Inburgering en Integratie van Vlaams minister Liesbeth Homans wordt de doelstelling ingeblikt: “het dichten van de etnische kloof”. Het belooft geen vrijblijvende oefening te worden. Van alle partners wordt een engagement gevraagd om vormen van “discriminatie en racisme” te bestrijden.

‘De sociale dualisering kent etnische contouren.’

Het dichten van de zogenaamde etnische kloof is een meer dan respectabel en noodzakelijk streefdoel. De kloof in werkzaamheidsgraad, schooluitkomsten, deelname aan het verenigingsleven, zorgconsumptie, woningbezit en ga zo maar door is reëel en hardnekkig. Deze sociale dualisering die etnische contouren kent, kunnen we ons niet langer veroorloven.

De etnische kloof tast de sociale cohesie, het vertrouwen in de instellingen en in elkaar, de burgerzin en kansen op sociale mobiliteit aan. De segregatie en sociale kerkhoven in een aantal van onze steden zijn een vruchtbare voedingsbodem voor vervreemding en frustratie, maar ook voor armoede, religieus obscurantisme en normovertredend gedrag. Genoeg redenen om het tij te keren.

Onduidelijkheid troef

Het integratiepact van de Vlaamse regering komt geen legislatuur te laat. Integendeel. Maar het eerste jaar van de legislatuur loopt stilaan op zijn laatste benen en we hebben nog niet veel gehoord over dit pact. Er zou een ‘conceptnota’ in de maak zijn. En ondertussen zouden een aantal van de opgesomde stakeholders denkoefeningen ter zake organiseren. Stand van zaken: zou.

Het wordt uitkijken hoe minister Homans het pact concipieert. Een loutere oplijsting van de voornemens van de verschillende vakministers maakt van het pact een doodgeboren kind. Immers, wat ‘diversiteit’ betreft zijn hun ambities niet bepaald spectaculair. De beleidsnota’s voor Onderwijs, Welzijn-Volksgezondheid-Gezin, Werk en Sociale Economie ademen ‘business as usual’ uit. Minus besparingen welteverstaan.

Gebrek aan sense of urgency

Nee, het gebrek aan sense of urgency doet vrezen dat er geen trend-doorbrekend pact zit aan te komen. Al hoop ik dat mijn vrees ongegrond is. Zonder een ambitieus integratiepact wordt de etnische kloof tegen het einde van de legislatuur niet gedicht. Integendeel. De kloof zal alleen maar vergroten.

Men mag zoveel integratiepacten uittekenen als men wil. Als betere onderwijsresultaten en een gevoelig hogere werkzaamheidsgraad niet de rode draad vormen, komt van een geïntegreerde samenleving niet veel in huis. Onderwijs en werk zijn dé tektonische platen die de kloof bepalen. Op deze domeinen zal de Vlaamse regering meer dan een tandje moeten bijsteken.