Geachte mevrouw De Block, beste Maggy,
Gisteren heeft mijn huisdokter weer eens een van mijn tanden getrokken.
Ik laat mijn tanden bij mijn huisdokter trekken omdat ik ondervonden heb dat ik niet kan trekken van de ziekenkas wanneer ik mijn tanden bij mijn tandarts laat trekken. Bij een tandarts komt de ziekenkas alleen tussen bij mensen die de middelen hebben om hun tanden te laten plomberen of om er blokjes op te laten zetten. Een mens gelijk ik, die uit armoe een tand moet laten trekken, moet bij een tandarts de volle pot betalen. Dat is de wet.
‘Een mens gelijk ik, moet bij een tandarts de volle pot betalen.’
Wanneer mijn huisdokter een tand trekt, trek ik daarentegen wel van de ziekenkas want bij een visite bij mijn huisdokter komt de ziekenkas altijd tussen. Dat is het gat in de wet.
Het enige nadeel dat ik ondervind wanneer ik bij mijn huisdokter een tand laat trekken is dat ik zijn vragen moet beantwoorden en naar zijn preek moet luisteren.
Nu wilde hij weten of mijn moeder mij als kind dikwijls meenam naar de tandarts. Ik heb hem gezegd dat ik voor het eerst een tandarts heb gezien toen ik mijn legerdienst begon. Dat ik mij niet kan herinneren dat mijn moeder mij ooit ergens mee naartoe genomen heeft heb ik hem niet gezegd. Er zijn dingen waar ik niet gemakkelijk over spreek.
Hij wilde weten hoe dikwijls ik mijn tanden poets. Ik heb hem gevraagd wat hij zou kiezen wanneer hij in een winkel zou staan met anderhalve euro in zijn broekzak: een brood, een tube tandpasta of twee cara-pilsjes? Over het feit dat het nogal gecompliceerd is om tanden te poetsen wanneer de waterleiding afgesloten is heb ik gezwegen. Er zijn dingen waar ik niet gemakkelijk over spreek.
Vervolgens is zijn preek begonnen. Over roken en suiker (die volgens hem, alstublieft, in cara-pils zou zitten!). Naar zijn zeggen ga ik, als ik voortdoe zoals ik bezig ben, waarschijnlijk vijf jaar minder lang leven dan de gemiddelde Belg. Het kan raar klinken maar het enige waar ik op dat moment aan dacht was dat ik dan misschien toch nog tanden zal hebben op het moment dat ik doodga. Ik heb die gedachte niet uitgesproken. Er zijn dingen waar ik niet gemakkelijk over spreek.
‘Er zijn dingen waar ik niet gemakkelijk over spreek.’
Toen ik buiten ging heeft hij gezegd dat het echt de laatste keer geweest is dat hij een van mijn tanden heeft getrokken. De volgende keer moet ik naar een tandarts omdat hij niet beschuldigd wil worden van valse concurrentie.
Is het niet mogelijk, mevrouw de minister, om er tegen dan voor te zorgen dat een mens wel kan trekken voor het trekken van tanden bij een tandarts? Of mag ik mij bij u aanbieden? Tenslotte bent u ook huisdokter.
Met de meeste Hoogachting,
Dikke Freddy
Reacties [4]
Spijtig da mijn huisarts geen tanden wil trekken. Intussen wil zelfs de tandarts niets meer doen. Wat moet gebeuren is alles eruit en kustgebit omdat alles zo verrot is. Maar het trekken alleen kost al 650 euro, daar komen nog de kosten bij voor verdoving en halve dag hospitaal. Ver boven mijn budget, meer dan de helft van een maandinkomen. Gelukkig zit er nu steeds meer tijd tussen de abcessen en heb ik al een paar “voze” gebieden waar de abcessen niet meer zo pijnlijk zijn.
Een schrijnend verhaal dat je niemand toewenst. Maar dit nu als het voorbeeld van de “elite” tegen de “gewone mens” nemen, vind ik er toch ook wel een beetje over. Het probleem van Freddy is niet dat hij tanden moeten laten trekken bij de huisarts. Dat is het symptoom. Het probleem van Freddy is dat hij kansarm is opgegroeid omdat hij geen ouders had die treffelijk voor hem gezorgd hebben als kind. Wie dat ontbeert, zal het zijn hele leven moeilijk hebben, de broodnodige basisfundamenten ontbreken en eens het huis gebouwd is, is het niet simpel de fundamenten opnieuw te leggen. Maar dat maakt van politici toch geen falende elite of oligarchie? Freddy had moeten hulp krijgen van allerlei overheidsinstanties of armoede organisaties, maar blijkbaar is dat niet gelukt. En neen, er mag niet gepreekt worden, maar hoe je het ook draait of keert, een carapils heeft nog nooit een probleem opgelost, dus kies kussen het brood en de tandpasta, maar laat die pils gewoon staan.
Helemaal mee eens Rigo
Een gevoelig verhaal….van dikke Freddy. Het sluit helemaal aan bij het falen van de elite politiek die helemaal niet weet wat er gaande is bij de gewone mens. Het sluit aan bij een systeem dat zichzelf als een democratie verkoopt maar het niet is. Het sluit aan bij een hele groep mensen die geen vertegenwoordigers hebben. Het sluit aan bij een oligarchie of een regering van de rijke elite. Misschien is een kleptocratie of een regering van dieven nog een betere beschrijving. Wij moeten terug naar een democratie….een regering van het volk, voor het volk en door het volk…..
Zeker lezen
Evi Hanssen: ‘Palliatieve zorgverleners zijn de vroedvrouwen van de dood’
‘AI biedt enorme kansen voor sociaal werk’
Monsterbrouwsel Fentanyl: ‘Ik wil het niet zien, maar kan niet stoppen met kijken’
Functionele cookies Altijd actief
Voorkeuren
Statistische cookies
Socialemediacookies