Butagas, blauwe vuilzakken en ‘Du’ van Peter Mafay

Armoedevereniging

De Beweging van Mensen met Laag Inkomen en Kinderen (BMLIK) is een organisatie die de armoedeproblematiek benadert in dialoog met mensen die in armoede leven. De BMLIK werkt met vrijwilligers. Het is een ‘vereniging van generatiearmen en medestanders’. Ze willen mensen die in armoede leven bereiken en hen steunen in de strijd tegen miserie en extreme armoede.

‘De beleving van mensen in armoede staat centraal.’

In dit boek staat de beleving van mensen in armoede centraal. Het zijn gekwetste mensen met een belast verleden, met materiële noden, met hoop en wanhoop, met hunker naar liefde en genegenheid.

De goed bedoelde professionele hulp van justitie, OCMW, school, Centrum voor Leerlingenbegeleidingen en ga zo maar door wordt geduid vanuit de perceptie van de gezinsleden. Zij ervaren de geboden hulp en ondersteuning vaak als bemoeienis en een schending van hun privacy.

Levensverhaal

De kracht van de gezinsleden, het geloof erin en het respect ervoor zijn tekenend voor de benadering van de vrijwilliger. Het feit dat het boek een levensverhaal is en geen essay, maakt het bijzonder. Lieve De Cleen publiceerde het boek pas nadat de tekst meermaals en zorgvuldig door de betrokken familie werd nagelezen.

Doorheen het relaas van de vele contacten wordt duidelijk dat armoede veel meer is dan een financieel probleem. Gevoelens van waardeloosheid, machteloosheid en schuldgevoel komen schrijnend naar voor in de gesprekken. Het leidt tot schaamte, agressie, verzet en tot steeds opnieuw hervallen.

Schlagers

De titel verwijst naar de (on)betaalbaarheid van vele nutsvoorzieningen , maar evenzeer naar de helende kracht van romantische schlagers.

De vele gesprekken zijn vaak variaties op dezelfde thema’s. Problemen komen steeds terug maar telkens probeert het gezin er opnieuw uit te geraken, met vallen en opstaan.

Bij de kinderen neemt innerlijke kracht gecombineerd met aangepaste en menswaardige begeleiding de bovenhand. Na twintig jaar is er perspectief voor Wina, Cenario en Geronimo.

Knipperlicht

Het boek boeit vooral omdat het eigenlijk geschreven is door mensen in armoede. Het is niet alleen een blikopener voor iedereen met interesse maar het boek werk ook als knipperlicht voor de professionele hulpverlener.

‘Een knipperlicht voor de professionele hulpverlener.’

Omdat thema’s zich steeds herhalen, dreigt het boek hier en daar langdradig te worden. Soms is het ook niet meteen duidelijk wie er aan het woord is. Toch raad ik dit boek aan. Het is een kans om onbevangen en respectvol te luisteren naar wat ervaringsdeskundigen in de armoede ons te vertellen en te leren hebben.