Invaliditeit is niets voor mij

Groen licht

Tijdens een controle bij de adviserend geneesheer liet ik duidelijk merken dat ik als 27-jarige niet klaar ben om afgeschreven te worden, maar dat het als pijnpatiënt heel moeilijk solliciteren is. Je chronische, ongeneeslijke, maar veelal onzichtbare aandoening verzwijgen? Of transparant zijn en – zoals het helaas meestal gaat – tegen een muur van onbegrip smakken?

‘Ik investeer in mijn eenvrouwszaak.’

En toen kreeg ik te horen dat je vanaf 66% invaliditeit ook mag gaan ondernemen in bijberoep, mits groen licht van je ziekenfonds. En dat kreeg ik. Begrensd. Twintig uur per week mag ik investeren in mijn eenvrouwszaak.

Averechts

Mijn lust om te werken en mijn steentje bij te dragen aan deze samenleving is niet verdwenen toen de diagnose verscheen. Integendeel. Het is net wanneer je keihard op de grenzen van je lijf botst, dat je prioriteiten plots heel helder worden.

Als een triestige plant wegkwijnen in een plasje zelfmedelijden staat alvast niet op mijn to-dolijst. Ik wil schrijven, anderen inspireren, een uitlaatklep geven aan mijn passies, en tegelijkertijd zorgen voor een duurzame balans in mezelf en binnen mijn gezin.

Daarom begon ik mijn schrijfbedrijf. Het mooie aan schrijven is dat het overal kan. Gebonden aan je zetel of lekker sociaal in een coworking place. Een stopcontact, wifi en werklust is all you need. Laat dat laatste nu net iets zijn dat blijft stromen, hoe hard mijn lichaam die kraan ook probeert dicht te draaien.

Engagement als medicatie

Sinds mijn diagnose, ondertussen bijna twee jaar geleden, onderging ik al een brede waaier aan behandelingen. Allemaal tevergeefs.

‘Ik bruis weer van positieve energie.’

Nu ik al enkele maanden volledig medicatievrij ben, besef ik dat me engageren veel meer doet dan alle pillen en injecties samen. Niet dat de pijn verdwijnt, maar mijn tolerantie ervoor lijkt samen met mijn onderneming te groeien. Ondanks het permanente slaaptekort, bruis ik weer veel vaker van positieve energie. Laat het net dat zijn waar mensen met een uitzichtloze gezondheid nood aan hebben.

Werkbaar werk

Precies daarom durf ik zachtjes te hopen dat onze samenleving de vastgeroeste connecties tussen ziek en incapabel, een profiteur of een aandachtshoer zijn, wil verbreken.

Wat als meer langdurig zieken energie en zingeving zouden halen uit een eigen onderneming? De oplopende kost van de ziekte-uitkeringen zou dalen. Je dagbedrag wordt namelijk maandelijks aangepast aan wat je verdient, en daar moet je transparant over zijn want dat wordt wel degelijk gecontroleerd.

‘Echt aangepast werk kan je alleen maar zelf sturen.’

Tegelijkertijd kan er bij de ondernemende zieken weer wat meer ademruimte ontstaan. Want heb zoveel vooroordelen over invaliditeit als je wil, voor je plezier en een geldzorgloos leven moet je het echt niet doen.

Maar los van het financiële, geeft jezelf opnieuw activeren, uitdagen en engageren zoveel voldoening. Je draait weer mee, hopelijk op het tempo van je lijf. Echt aangepast werk kan je toch eigenlijk alleen maar zelf sturen? En laten we eerlijk zijn: de bedrijven waar plaats is voor de noden van langdurig zieken zijn nog zwaar in de minderheid. Want onderschat niet hoeveel frictie er ontstaat op de werkvloer als iemand plots andere (voor)rechten krijgt.

Wanneer jaloezie de kop opsteekt, ziet vrijwel niemand nog dat je maar wat graag van plaats zou willen wisselen. Of stel je voor dat er plots grondig geïnvesteerd moet worden?

Stimuleren

Een alternatief voor geforceerde re-integratie op de arbeidsmarkt: deeltijds ondernemen. Maak het aantrekkelijker door bijvoorbeeld een opstartfase af te bakenen waarin de uitkering niet daalt. Je moet namelijk kunnen investeren.

‘Een alternatief voor geforceerde re-integratie.’

Promoot de vrijstelling van BTW voor kleine ondernemingen. Zo is er het eerste jaar al minder stress over administratieve rompslomp. Belast zachter, zodat er een gezond reserve kan ontstaan om de activiteit te verduurzamen.

Mensen zouden als freelancer de draad opnieuw kunnen oppikken, misschien zelfs binnen een vertrouwd bedrijf. De kennis en kunde gaan niet verloren en er kan een mooie, nieuwe dynamiek ontstaan.

Het zijn maar ideeën van een optimistische ziel.