Waarheid, durven… trauma?

Een andere aanpak

Wat nu? Hoe kunnen we zowel zorg voor de dader als voor het slachtoffer tonen, als je al in die termen kan spreken? Gedetailleerde draaiboeken, strikte procedures en protocollen lijken dan verleidelijk. Ze bieden geruststelling, houvast: “We doen het juiste.”

‘Het is een inspirerend boekje over een zwaar thema.’

In het boek ‘Waarheid, durven, trauma’ pleiten de auteurs resoluut voor een andere aanpak. Ze doen dit vanuit twintig jaar ervaring binnen het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling Antwerpen. Het is een mooi, inspirerend boekje over een zwaar thema. Verschillende bijdragen illustreren steeds weer dezelfde, oeroude essentie: mensen helpen om te durven spreken, werkt!

Om het met de woorden van de auteurs te zeggen: “Durven spreken over de complexiteit, kwetsbaarheid en verdraagbaarheid. Lastige vragen en emoties worden niet uit de weg gegaan, maar zijn ook niet in één, twee, drie op te lossen.”

Een krachtig pleidooi

De vele praktijkvoorbeelden maken dit pleidooi krachtig. Stapje voor stapje kan het ouders en kinderen helpen ‘mentaliseren’ en hen zelf laten nadenken over veiligheid en verantwoordelijkheid.

Hoe groot de druk ook is om concrete actie te ondernemen (Kan deze jongere nog wel in de leefgroep blijven?), steeds weer keert men terug naar eenzelfde, doorleefde basishouding. Neem de tijd om na te denken, te reflecteren en laat je niet onder druk zetten om te snel te handelen.

“De wereld moet soms zo snel mogelijk draaien, om maar niet te moeten voelen en denken”, schrijven de auteurs treffend. Help de actoren om zelf na te denken over wat hen overkomt.

Retour au fond

Dit boekje overtuigt dat hulpverleners die stevig in hun schoenen staan en in moeilijke situaties blijven geloven in hun klinische basishouding, veel kunnen betekenen. Ik heb het met veel plezier gelezen, omdat die ‘retour au fond’ in tijden van stappenplannen bijzonder inspirerend is!