Boek

Verbindende communicatie werkt

Ruth Malfliet

Verbindende communicatie werkt. Dat is een duidelijk en interessant statement. Hier wil ik me wel verder in verdiepen, dacht ik. Zeker omdat de organisatie waar ik werk hierop recent ingezet heeft via vorming. Het smaakte toen al naar meer.

Theorie

Eerst wordt de theorie van de verbindende communicatie geschetst. Naast de zeven uitgangspunten worden ook de vier bouwstenen (waarneming, gevoelens, behoeften en verzoeken) en de drie basisprocessen (zelfempathie, verbindende eerlijkheid en empathie) toegelicht. Je krijgt onmiddellijk een duidelijk beeld van al deze begrippen.

Met deze stevige basis, die je best in stukjes doorneemt, kan je verder aan de slag.

Organisatie

Daarna wordt het thema naar een hoger niveau getild, namelijk dat van de organisatie. Welke voorwaarden moeten vervuld zijn om verbindende communicatie te laten werken binnen een organisatie?

Waardering is de hefboom voor verbinding. Ook wordt ingegaan op het oplossen van conflicten op individueel niveau via een bemiddelaar en op groepsniveau.

‘Waardering is de hefboom voor verbinding.’

De theorie klinkt soms wat gekunsteld maar de praktijkvoorbeelden maken duidelijk dat het ook op een meer natuurlijk manier kan. Dit hoofdstuk eindigt met enkele richtlijnen voor geschreven verbindende communicatie.

Specifieke thema’s

Verder in het boek komen er specifieke thema’s aan bod. En dat zijn niet van de minste.

Hoe ga je om met macht, met het krijgen van een neen, met haat en ergernis, met schaamte en schuld, met roddelen? Uitdagingen waarop verbindende communicatie een antwoord kan bieden. Al blijft dat niet eenvoudig.

Het laatste deel biedt de mogelijkheid tot oefenen. De eerste oefeningen hebben betrekking op het verduidelijken van begrippen. Een overbodige oefening ‘droogzwemmen’? Dat lijkt alleen maar zo. Interpretaties en oordelen zijn niet hetzelfde als zuivere waarnemingen, een strategie is geen behoefte… Dit onderscheid kennen, is van belang om verder te kunnen.

Aan de hand van enkele casussen oefen je verder op ‘verbindende eerlijkheid’ en ‘empathisch luisteren’. Tot slot reikt het handboek nog een methodiek aan om de behoeften die binnen organisaties spelen in kaart te brengen en ermee aan de slag te gaan.

Bruikbare tips

Als extra vinden we nog een lijst terug met gevoelswoordenschat, een lijst met behoeften en enkele getuigenissen. Een kopie van de laatste pagina, met heel concrete en bruikbare tips, steekt al in mijn agenda als geheugensteun. Want zoals het in het begin van het boek was aangegeven: verbindende communicatie vraagt oefening en aandacht.

‘Verbindende communicatie vraagt oefening en aandacht.’

Met dit boek is de overtuiging dat verbindende communicatie een goede manier is om in contact te treden met mensen alleen maar gegroeid.  Ik denk dat het boek nog wel even op mijn bureau blijft liggen. Als werkinstrument en leidraad. Om het af en toe nog eens stukje te herlezen, of een oefening te herbekijken.

Verbindende communicatie werkt! Dit boek ook.

Reacties [1]

  • Lode Goukens

    “zelfempathie” en “verbindende eerlijkheid” wat moet je daar onder verstaan?
    “Empathie” is toch inleven in een ander, is het een buitenlichamelijke ervaring?
    Ook “verbindende eerlijkheid” vind ik nogal een rare twist. Eerlijkheid kan uw sociaal leven schaden en uitgaan van anderen hun eerlijkheid misschien nog wel erger. Opbouwende kritiek bestaat immers niet. Alle kritiek wordt persoonlijk genomen. Zoveel leerde ik wel na 25 jaar journalistiek. Eerlijkheid komt ook niet goed aan als het niet in het denkkader past of in de politieke of maatschappelijke visie.
    Ik ben benieuwd hoe de auteurs dit oplosten, dan ik er meteen mijn voordeel mee doen.

We zijn benieuwd naar je mening!
Blijf hoffelijk, constructief en respectvol

 

Elke reactie wordt gemodereerd. Lees hier onze spelregels. Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.