Allemaal sociaal 3.0.

Goesting

Journalist Filip Michiels voerde uitgebreide gesprekken met vier ‘bevlogen’ mensen, om die term met veel plezier nog eens uit de kast te halen. Hij schrijft daar uitvoerig en helder over.

‘Laat je voeden met creativiteit en goed humeur.’

Was het een kookboek, je zou er honger van krijgen. Goesting geeft het alleszins. Het is voor alle nieuwe en aankomende sociale ondernemers, zoals wij allemaal, fijnkost om je te voeden met informatie, creativiteit en goed humeur.

Toekomst

Het boek leest makkelijk en vlot. Dat verwacht je niet meteen wanneer het gaat over duurzaam en sociaal organiseren, over het doorbreken van grenzen en muren, over het integreren van bestaande constructies naar nieuwe manieren van denken en werken.

Hoe kan onze toekomst er uit zien? Hoe kunnen we samenwerken en maatschappelijke projecten uit de grond stampen die niet door de beurs gedicteerd worden maar toch efficiënt zijn? Hoe kunnen we zorgen dat sociale initiatieven niet verzanden in goede bedoelingen maar voor cliënten daadwerkelijk meerwaarde bieden? Hoe kunnen we die voor de toekomst verankeren?

Silo-model

Filip Michiels en zijn gesprekspartners vinden dat de oude patronen en denkwijzen van het silo-model aan vervanging toe zijn. Dat silo-model zet overheid, maatschappelijke organisaties en bedrijfswereld netjes gescheiden naast elkaar. Ieder blijft in zijn eigen hoek, met afgebakende rollen en procedures en vooral weinig tot geen echte samenwerking. Als er al geen polarisatie mee gemoeid is.

Dit model is hoe langer hoe minder verdedigbaar, niet in het minst omdat de sociale ongelijkheid en de ecologische ramp die daar mee samengaan stilaan onhoudbaar worden.

Collectieve impactplatformen

In het boek lees je een groot pleidooi voor een samenwerkingsmodel rond ‘collectieve impactplatformen’. Het komt er op neer dat non-profitorganisaties, sociale ondernemers en de bedrijfswereld hun kennis, sterktes en ideeën samenbrengen. Doel? Realiseren van gezamenlijke doelstellingen.

Dat zijn dan doelstellingen die verder gaan dan het loutere winstbejag of het loutere ‘goed’ doen. Het gaat om de werkelijke en volledige impact van activiteiten. Het gaat om resultaten en maatschappelijke projecten die er toe doen, maar waar tegelijk een financieel rendement aan vast zit.

De auteur en zijn gesprekspartners stofferen dit pleidooi met ettelijke voorbeelden van hoe het kan. Dat zijn zowel grote als kleine, binnen- als buitenlandse voorbeelden maar allemaal reëel en vandaag.

Overheid

Zoiets is mogelijk binnen een goed en helder kader waar de overheid voor tekent en waar zij haar democratische rol mee vervult. Niet meer dan dat, maar dat staat zeker niet gelijk met een ‘terugtredende’ overheid wel met één van wie de rol geherdefinieerd wordt.

Vandaag staat dit nog in de kinderschoenen maar de eerste voorbeelden, de eerste successen zijn erg hoopgevend. Ze worden in dit boek mooi in de verf gezet, geduid en van erg deskundige en enthousiasmerende commentaar voorzien.

Frederic Laloux

Het is een boek van een andere orde maar het deed mij meteen aan ‘Reinventing Organizations’ van Frederic Laloux denken, ook erg vernieuwend en toekomstgericht, ook met sterke bestaande voorbeelden.Janssens, I. (2015), De nieuwe zelfsturende organisatie. Goedkeurend geknik en gefronste wenkbrauw, Sociaal.Net, 10 december 2015.De linken tussen beiden zijn ook makkelijk gelegd. Samenwerking van uit een gedragen gezamenlijke finaliteit staat in beide boeken centraal.

En zo blijkt dat ook in donkere tijden altijd weer dingen gebeuren die de moeite waard zijn. Daarom, wanneer je toevallig nog een boekenbon hebt liggen…